Op het moment dat je de seks niet meer kunt meetellen als compléte workout, wordt het tijd voor wat meer solistische alternatieven. Meer gericht op spiergroepen dan op het (her)ontdekken van spots, al dan niet met ondersteunend materiaal.
Na het ontwaken sla ik m’n dekbed terug en steek m’n benen recht omhoog, waarna ik fietsende bewegingen maak. Ergens sluimert een herinnering aan mijn moeder, die haar dag op dezelfde manier begon, als oppeppertje voor de bloedsomloop, zei ze.
En werkelijk, ik beëindig de oefening door beide benen naast het bed te slingeren en in één vloeiende beweging op te staan!!
Naar de keuken in Bonfire-steps: knieën optrekken en op het hoogste punt even vasthouden: de perfecte passage op twee benen, eindigend in de piaffe.
Het redderen voor het ontbijt wordt ondersteund door de grapevine-move.
Het tandenpoetsen geeft ruimte voor squats. Tevens hersengymnastiek, want de combinatie vraagt om multitasken; voor ik het weet gaat de uitvoering van een perfecte squat ten koste van de poetsbeweging.
Al het ‘benengedoe’ kan niet voorkomen dat ik uiteindelijk pijnlijk geconfronteerd wordt met het spiegelbeeld van het gebied dat schreeuwt om bootcamp-achtige exercities: mijn buik!! Stevige, praktische lovehandles zijn verworden tot onappetijtelijke rollen, licht hangend over mijn heupbeen. Als ik alle spieren in het betreffende gebied máximaal optrek, schemeren nog ergens de originele vormen. Ik adem uit. Durf geen kwart slag te draaien uit angst dat het zijaanzicht qua breedte overeenkomt met de voluptueuze voorkant. Mijn workout strandt ter hoogte van mijn middel. Meer aandachtsgebieden kan ik nu even niet aan! Ik spring onder de douche en neem me heilig voor “Dit moet anders!”, net als gisteren, en eergisteren en eer-eergisteren.
En ik leefde nog in de zalige veronderstelling dat het stijgen der jaren mijn liefdesleven enigszins liet verstoffen, een beetje conform de statistieken.
Ik klamp me nog even wanhopig vast aan het troostende idee dat mannen graag wat ‘houvast’ willen; maar er zijn grenzen.
Strak gestroomlijnd zal het niet meer worden; ik moet mijn idealen begrenzen. En ‘lekker dikkerdje’ als het bedoelde compliment zien en niet woest verontwaardigd steigeren (in mijn eigen ontkenning van de feiten).
“Wees tevreden met wat je hebt en zeur niet over wat je mist”, zei mijn moeder zaliger.
In dit geval zou ik wel íetsje meer willen missen Mam!!
Jeanette
Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!
4 reacties
Naar het reactie formulier
hahaha ben ik blij dat dit geen probleem is voor mij all jaar en dag zo om de 72Kg en niet alleen in het midden !
???
Haha, ik herken de fiets beweging, deed (doet?) mijn moeder ook. Pff je moet alles wel in verhouding blijven zien en bij jou kloppen de verhoudingen! Beter iets gevulder dan mager met slap hangend vel ;-).
Dat gezegd hebbende… Ik neem nog maar ff een lekker toastje…
Bij het fietsen in bed kan je resultaat verhogen door iemand achterop mee te nemen. Het voordeel is dat je dan maar de helft hoeft te fietsen om het zelfde resultaat te bereiken.
Die oefeningen van jou beginnen op een Friese paarden show te lijken ,nog een tip ban alle spiegels het huis uit zou mijn tante wel zeggen. Zeker boven een bepaalde leeftijd!!! De lengte gaat ook naar beneden en de rolletjes verplaatsen zich dan ook en wat je daar aan moet doen weet ik ook niet. Leuk verhaal hoor, we hebben weer met veel plezier gelezen. Groeten van Jan en Dinie.