Als er nou íets een midlife issue is dan is het ‘juh’!! Jongeren jijen en jouen erop los alsof je met al dat grut hebt afgesproken elkaar alsjuhblieft te tutoyeren!
‘U’ heeft niets te maken met respect; alles met beleefdheid.
Als ik eens even níet uitkijk krijg ik: “Kun je niet uitkijken! Je hebt toch ogen?” naar m’n hoofd geslingerd door zo’n opgeschoten puber. Soms nog niet eens ‘opgeschoten’; snotneusjes én nog niet droog achter de oren! Ik krijg er wurgneigingen van!
Ik bel de helpdesk voor een computerprobleem. Digibeet, maar in het land der blinden is éénoog koning, dus de royale voorsprong op mijn iets oudere collega’s maakt mij tot systeembeheerder eerste klas.
“Goedemorgen met Julius, waarmee kan ik je helpen?” – En ja hoor, ‘Julius’ is hot als naam in de jaren 90, dus een snel rekensommetje schat Julius eind twintig. En zijn zussen heten Féline en Valeríe –
“Goedemorgen, je spreekt met Jeanette Alshetware!”… FOUT!!!!
Misschien komt snotneus Julius tot inkeer als ik mezelf voorstel met mevróuw Alshetware, lady of the house?? Gezien de aard van de problemen, negeer ik het gejij, maar het blijft onderhuids broeien.
Rekening van je telefoon? Geen enkele mogelijkheid tot correctie, want facturen komen digitaal: “Hier is JE factuur!” Popiejopie zat vooraan bij het opstellen van de klantenbrieven.
En Ikea heeft UUberhaupt geschrapt. Zweden is allang geleden afgestapt van het ‘ni’. Misschien dat Ikea naast alles-voor-een-betaalbare-inrichting, ook het jouen en jijen naar Nederland bracht.
Ik lét erop, wácht erop en wapen mezelf tegen de volgende ‘juh’!
Als donderslag bij heldere hemel hoor ik heel bescheiden ‘U’. Het bestáát nog!!! Ik bejubel de opvoeders en geef in gedachten het kind een aai over z’n bol!
Het is een wreveltje, ik geef het toe. De onbuigzaamheid van het ouder worden doet zich gelden. En natuurlijk mijn opvoeding. Die stamt uit de tijd dat ‘ouderen’ (vanaf 20!!) met U werden aangesproken en altijd gelijk hadden.
Dat gelijk heb ik altijd ter discussie gesteld, maar ik klamp me nu plots vast aan het ‘U’. Ok, mag ook een kleine u zijn. Maar het grootste debacle is natuurlijk het bewustzijn achter de ergernis: ben oud genoeg om U te zijn!!!!
En niet oud zoals ‘oud’ in mijn jeugd werd gekwalificeerd. Nee, mijn oud stamt uit de tijd van Jan, Hendrik of Pieter en hun zusjes Johanna, Geertruida en Theodora!
Ach, zeiken doet zo goed! Ik zeik m’n winterdip eenvoudig weg!
En dan breekt de zon volop door op Midlife Pleasures!!
Jeanette
Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!
4 reacties
Naar het reactie formulier
U heeft weer een raak stukje geschreven, alhoewel ik dat niet zo voel als U…
U hoogachtend groet ik U
PH
Hallo Jeanette,
Wij zijn dus niet de enigen die zich soms storen aan al dat “ge jou”. Op papier en op de klantenkaart van het Kruitvat, toen het meisje mij vroeg of ik ook een klantenkaart wilde hebben zei ik : Die is niet voor mij maar voor jou. Volgens mij begreep ze het niet.
Groeten van Jan en Dinie.
De tijd schrijdt voort Jeanette. Niets blijft hetzelfde?
Trakteer jezelf op een ?wanneer het je weer overkomt.
Haha, de eerste keer dat ze me aanspraken met mevrouw, voelde ik me heel erg oud…
Maar ik spreek, dankzij goede opvoeding, uit gewoonte iedereen aan met U..nou ja kinderen en pubers niet (dan verval ik in populaire taal, je moet toch een beetje vlot, ouderwets woord ?,
Overkomen)