Shit krijgt een staartje!

Het muizengebroed op het terras tiert welig! Ondanks strenge vorst en akelig weer, vind ik geen stijf bevroren, uitgemergelde lijkjes. Ze zouden het onder deze barre omstandigheden in de Oostvaardersplassen uitstekend doen!! En wat de koude niet overleeft, geeft minder schokkende beelden in de media.

Kleine opportunistjes zijn het! Leidt het voerbeleid van de grote grazers tot felle discussies; ik word totaal niet gekend in een eerlijke verdeling van voedsel buitenshuis. Erger nog, het enige wat ze van mij verwachten is voldoende aanvoer en verder geen bemoeienis. Ik ben gewoon een aanvoerslaafje, of aanvoermoer: plempen en wegwezen!!

Met de vogels heb ik dagelijks contact. De muizenfamilie is minder gericht op interactie. Had ik de muizenkeutels in de pindakaaspot-voor-vogels niet gevonden, had ik van hun bestaan niet geweten. En deze week kon ik, dankzij een dun laagje sneeuw, de nachtelijke routes in kaart brengen. Geen spoorzoeker van huis uit, duurde het even voordat ik het muizenspoor herkende. Had verwacht dat het staartje wel een sleepspoortje zou vormen, maar nee; een afvriezend ledemaatje zou desastreus zijn, dus staartje hoog!

De route naar de pindakaaspot-voor-vogels is niet muisvriendelijk. Gericht op een vrije aanvliegroute, is geen rekening gehouden met grondgespuis. Stronken, takken en planken zijn natuurlijke hordes die genomen moeten worden. Om nog maar te zwijgen van de pothouder zelf! Vereist het betere klim-, hang- en evenwichtswerk, om uiteindelijk het feestmaal te bereiken. Maar de beloning is groot! Vet met zaden en gedroogde meelwormen; prima dieet voor Siberische omstandigheden!

Verdacht ik de muizen nog van het ‘ruimen’ van de laatste restjes; afgelopen week zag ik ’s avonds vanuit het keukenraam een donker vlekje in een vólle pindakaaspot-voor-vogels!! Niet echt gecharmeerd van muizengespuis, vroeg ik Y om nader onderzoek bij de pot!
Totaal niet onder de indruk, loerden twee kraaloogjes Y aan, onderwijl rustig doorsmikkelend. Nauwelijks ruimte in de pot, maar plaats aan het banket is etend al snel gecreëerd!

Toen ik gisteravond opnieuw een gast in de pot ontwaarde, besloot ik een portretje te maken voor het nageslacht. Gesterkt door het weten, dat muizemans zich niet liet verjagen, zoomde ik dapper in vanaf een metertje of drie! Even in verwarring door teveel kraaloogjes, ontwaarde ik een muizendúo op het smalle randje!! In perfecte balans volgen de kleine lijfjes de ronding van de pot. Ik knip naar hartenlust; zelfs het flitslicht verstoord het muizen-vreetfestijn niet!

Na enthousiast de beelden aan Y te hebben getoond, besluit ik voor een close-up te gaan. Balancerend op de tuinbank nader ik de pot tot minder dan een meter!!!
Ik verdenk het dikke mormeltje wat er nu nog zit ervan, zijn maatje over de rand te hebben geflikkerd. “Delen is leuk, maar er zijn grenzen!”, vertelt zijn eigenwijze snuitje!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Over ballen en lovehandles…


Gezond leven is een levenswerk op zich!! Bewustzijn is het devies, maar bewustzijn van alles wat mag of juist niet vergt jarenlange studie.
Daarbij helpt internet géénszins, want het onderscheid tussen zin en onzin is buitengewoon vaag en de adviezen variëren van extreem gevaarlijk tot totale nonsens!

Dus hou ik het klein, en vooral bij mezelf. Roken is passé, maar het proces van afscheid van de sigaret doet wonderbaarlijke dingen met je lijf! Plots ontstaan rollen, die de oorspronkelijke taak van steun of teugels ontstijgen en niet te negeren zijn. Vanaf het moment dat ik ze ontwaarde — en dan was mijn blik verre van kritisch… — hadden ze al ‘puilende’ eigenschappen en vroegen om tentvormige kleding.

Eten als compensatie voor de sigaret stond ik mezelf heimelijk toe.
Mijn excuus: “Je moet toch wat!!” — té streng zijn voor jezelf levert tal van andere gezondheidsrisico’s op, zeker ook in mentale zin —
Maar de wal(len) keren het schip. Dus aanpak van belemmerende rollen en verbeteren van conditie krijgt prioriteit.
Mede dankzij een ‘onderhoudsklusje’ bij de fysiotherapeut, maak ik kennis met ‘zitballen’.

Zittend je spieren trainen; klinkt relaxed!! Dus proefles bodybalance bij een sportschool afgesproken. Tevoren ervaar ik de invloed van de juiste mindset!
In mijn hoofd vormt zich een volmaakt beeld van superslanke, gespierde vrouwen in perfecte balans op de bal!! Daarnaast zie ik mezelf… op de bal.
De tevelen vouwen zich tevreden over het ronde zitvlak en zolang de oefeningen zittend worden uitgevoerd zorgen diezelfde tevelen voor balans.

Voor mijn geestesoog blijven de rollen in verticale positie gelijkmatig rondom, maar eenmaal doorbuigen naar één kant en de zwaartekracht doet van zich spreken. Ik rol van de bal achter mijn té lang gekoesterde lovehandles aan, die zich met onverwachte souplesse samenvoegen tot één balansverstorende massa!! En zie dan maar zonder gezichtsverlies en nog enigszins elegant overeind te komen…
“Ik wíl niet naar bodybalance!!!!” huil ik naar mezelf in de spiegel!

Toch zoek ik m’n outfit (wijd om tweeërlei redenen) bij elkaar en fiets naar de sportschool. Als ik de deur van de zaal open, zie ik tot mijn vreugde een gemengd groepje best oud van dagen!! Opgelucht denk ik als ‘jongste blom’ dit niveau nog wel aan te kunnen!! Twee tellen later zwaaien de ouwetjes enthousiast gedag met een “Tot volgende week!!” en tegelijkertijd treden de jonge, slanke ballengodinnen binnen…

Ik kan niet meer terug! Dus met de positieve mindset “Dood of de gladiolen” neem ik plaats op mijn bal! De juf is lief!! Met haar aanmoediging en complimentjes ga ik een heel eind mee in de oefeningen. Geconcentreerd stijg ik boven mezelf uit en heb zelfs volledige controle over mijn rollen!! “Wauw!!!!” Na een uur lig ik bijkans op apegapen, maar voel me zo voldaan!!
Ik heb me opgegeven voor de wekelijkse ballenles!

Thuisgekomen een paar hoogstandjes gedemonstreerd op onze huisbal.
Bedenk venijnige oefeningetjes speciaal voor vrouwenlijven.
Mijn lief neemt de bal over en kopieert met het grootste gemak alle standen…
Sóms wens ik ‘m op de maan!!!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Valentijnsdag


In geval van prille liefde, geeft Valentijnsdag kans op een bevestigingetje hier en daar.
Bosje bloemen, concertkaartje, geurtje of, van de ware buideltasters, een sieraad!!
Doodgegooid met hartjes op social media! — vooral smachtenden smijten gretig —
Jonge en oude verliefden delen naar Hartenlust bossen rode rozen aangevuld met plastic harten. Prijkend met zo’n romantisch gebaar: “Kijk, is dít geen echte liefde?!”
De net verlatenen, alleengaanden, strijdenden en uitgeblusten met een lichte kater achterlatend.

Valentijnsdag boogt niet op enige historische grond; wordt met liefde gedragen door de commercie.
Er bestond helemaal geen ‘Valentijn’, die al strooiend met rozen, cadeaus, zang en gedichten geliefden tot elkaar bracht!
Cupido, de god van de begeerte ligt meer voor de hand. Maar Cupidodag is niet handig!
Liefde betuigen met pijl en boog! Ontaard al snel in klungelig gestuntel, niet ongevaarlijk!!

Al wordt het je door de commercie door de strot geduwd, ik word er wel blij van.
Romeo’s die de liefde voor hun Julia’s verpakken in een kant en klaar boeket zijn aandoenlijk.
Wat mij betreft terug naar de tijd van aubades onder je raam!!
Neerkijkend op je aanbidder die kwelend zijn liefde uit, liefst met luit! Ooow, héérlijk!
— wel met bloempotten in de vensterbank als bommetjes-ter-afwijzing —

Ergens houdt het op hoor, de valentijnskoorts (als die er ooit was). Roze wolken zijn gedoemd te verbleken. En zo ook de behoefte om ludiek je aanbidding te tonen.
Het wordt gewoon die ene bos bloemen die een excuus moest hebben gegeven te worden. Aflaatje voor tal van zondetjes door het jaar heen? Na 14 februari start je blij met een schone lei…

Toch bestaan ze; de Romeo’s pur sang!! Schatten die op hun táchtigste nog krakend door de knieën gaan om hun liefde te betuigen aan de énige van hun dromen; tot de dood hen scheidt!
Echte liefde, niet opgelegd door Valentijnsdag. Het is alleen vandaag, dat het oog van de camera het vangt… en deelt.


Trouwens, ik kreeg wel een prachtig valentijnsbosje vandaag!!! Peterselie!! Goeie keuze, want dat wilde ik écht heel graag hebben!! Stond op m’n boodschappenlijstje…

Jeanette

** ** ** ** ** ** ** ** ** **
♥ Valentijnsgedichtje ♥

Liefde kan klein zijn
En stil
Liefde kan groot zijn
En luid
Liefde kan intens zijn
Warm
Onstuimig
Diep
Zinnig
Innig


Echte liefde…
is alles

Jeanette
** ** ** ** ** ** ** ** ** **

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Midlife mania


Waar evenwicht in geding is, rijzen de therapeutische adviezen de pan uit! En waar is evenwicht meer verstoord dan tijdens je midlife? Niet alleen online een keur aan hulpvaardigen die de lucratieve storing in de levensbalans hebben ontdekt! In talloze centra kun je je overgeven aan de sturing van de deskundigen om te komen tot harmonie met je omgeving tijdens de midlifecrisis.

Wat gelijk opvalt is het aantal sites wat aandacht besteedt aan de mánnelijke variant!! Overtreft in getale het vrouwelijke equivalent vele malen. Zou erkenning voor de midlifecrisis bij vrouwen gelijke tred hebben gehouden met de strijd voor gelijke rechten? Dan is het feminiene fenomeen nog vrij jong; gaandeweg ontstond een vrouwelijke-midlife-periode-met-risico-op-wanorde!

Natuurlijk bestaat de overgang sinds Adam en Eva. Een staat van zijn die, vanwege de ontwrichtende gevolgen, niet ontkent kan worden! En, vanuit mannelijk perspectief, legitieme redenen creëert om de boel te ontvluchten in de vorm van een huppelkut of anderszins jong, gewillig, meegaand en (voor de buitenwereld én hormonaal) stabiel. Waarmee zíjn midlifecrisis een feit is!
— ok, een aantal beperkt zich ook tot andere hobby’s, zoals vissen, biljarten, of (oerdrift in optima forma) de jacht —

De maandelijkse nukken en luimen, altijd toegeschreven aan dé periode van de maand, worden in de overgang aaneengeregen tot een constante staat van hormonale wankelheid.
Let wel: zéker niet te vergelijken met de problematiek waar mannen tegenaan lopen wanneer hun midlife zich aankondigt. Nee, de scheiding tussen ‘overgang’ en ‘midlifecrisis’ geeft duidelijkheid: vrouwending en mannending.
Daar moet je niet aan tornen; dan wordt het verwarrend en wellicht bedreigend! Moeten vrouwen ineens ook gemanaged worden in een denkbeeldige crisis!! Gaan ze ook nadenken… of manlief nog wel past in het veranderende bewustzijn van groei en ontwikkeling!

Maar als vrouw omgaan met de midlifecrisis van je man is een hot item! Waar ik (als het ware) over struikelde, was een site waar je als ‘vrouw-van’ 12 regels kreeg, waarmee je je man door zijn midlifecrisis kunt helpen!!!…
Ik heb het een tijdje in de ijskast gezet; kon eerst niet geloven dat het bestond!!! Toen ben ik, onbevooroordeeld (…), gaan lezen. De site is gemaakt door een man. In dit geval een ‘life-coach’ voor mannen. Vanuit zijn ervaring met de mannelijke-midlife-crisis-problematiek, heeft hij een soort handboek opgesteld voor de betrokken vrouw. Doel: begrip en (relatie-reddende)support!

Een korte impressie van de 12 stappen die je als vrouw moet volgen om  HET ‘t hoofd te bieden. Noem een paar skills die van (levens)belang zijn: begrip – aanpassen – overleven – loslaten – geduld – ervaren – genieten…! O ja, én je moet het serieus nemen; zijn verlangens (huppelkut, cabrio, snelle motor etc) zijn écht en daar mag je niet om lachen. Bovendien kun je het er beter niet over hebben; het is iets van hém! En tussen de regels door sijpelt het besef dat zíjn midlifecrisis éi-gen-lijk voortkomt uit het feit dat JIJ niet meer vruchtbaar bent…

Misschien zou ik me er beter in moeten verdiepen om een iets gematigder standpunt in te nemen ten aanzien van alle adviezen. Maar gelukkig zit ik midden in mijn midlife! Wil het niet nuanceren en al helemaal geen begrip gaan opbrengen! Gewoon lekker hakken op zoiets banaals als de midlifecrisis van de man, is helend!! Tijd voor de afrekening! Voor ál die keren dat mijn gedrag werd geduid met: “Je bent zeker ongesteld!”

Heb, uit nieuwsgierigheid, nog wel een site gelezen van een vrouwelijke blogger die hetzelfde onderwerp behandeld (hoe om te gaan de midlifecrisis van je man).
Herken pittig ‘tikkie terug’ in de volgende quote: “Maar als er iets is dat je inmiddels echt heel goed beseft, dan is het dat je een man in midlifecrisis helemaal niets duidelijk kan maken.” (www.get-real.info)
— stiekem vraag ik me heel even af of dit echt alleen tijdens zijn midlifecrisis geldt… —

Als ik het allemaal lees krijg ik bijna medelijden met al die mannen in hun midlifecrisis!! Al die adviezen om HET maar te laten gebeuren en voorál niet proberen er enige invloed op uit te oefenen; het heeft iets triests. Iets met eigen sop en gaarkoken; miSlife.

Troost gaat te ver, maar ach, af en toe een liefdevolle aai over z’n op hol geslagen bol!!

Jeanette

Nieuw!! Je kunt deze blog nu ook beluisteren!! Klik op play!

Play

 

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Shit happens!


Onze gevederde vriendjes hebben het goed. Hangen strengen lekkers, potten vogelpindakaas, vetvolletjes en een heus vogelvoederhuis vol zaad op.
Wél zichtbaar vanuit de keuken; win-win. Vogels blij, wij blij!
Er hangt zelfs een voerbakje met een dikke zuignap aan het raam!!
— alleen gebruikt als wij zonder knipperen living-statue spelen! —
Er schuift heel wat aan, aan de dis! Ze hangen in alle mogelijke posities te vreten, bezetten per soort breeduit de vogel-voeder-huis-landings-plankjes en kunnen naar hartenlust badderen en drinken, mits het niet vriest. Dán mogen ze niet in bad!!

Het spul is nog niet zo geconditioneerd dat ze massaal met vragende oogjes op de tuintafel gaan zitten, wanneer de bronnen zijn opgedroogd. Nee, plotseling is er geen beweging meer… stilte alom.
Een klein teken van dankbaarheid of (beter nog) mededogen met ons, ontbreekt pijnlijk confronterend. Voerbak leeg betekent acuut vertrek naar gastheren die wél zorgen voor constante aanvoer.
En nukkig aan het langste eind willen trekken, door ff níet stante pede de bakken te vullen, is zinloos; zelfs zéér frustrerend!
Geen vreten is geen vogels!! Zelfs geen roodborstje wat vriendelijk aan het raam tikt…
Bikkelhard zijn ze, de monsters!!

Dus — de conditionering ligt inmiddels geheel bij ons… — staan wíj continue op scherp. Naderende tekorten worden onmiddellijk aangevuld!! Breed lachend zit het gespuis in de bomen te snetteren: “Kijk aan! Het duurt even, maar ze snappen het!” En vrolijk vallen ze en masse weer aan op de (belachelijke) overdaad.
Overvloed leidt tot spilzucht; na het schransuur ligt het terras bezaaid met overheerlijke zaden en granen. Deels opgeruimd door minder atletische soorten, zoals de merels en kauwtjes. Zelfs de hond zoekt smakelijke pitjes en ik verdenk een legioen muizen van nachtelijke buffetten!

Onlangs wel een ‘pindakaas’potje wat buitengewoon lang meeging! Bij oppervlakkige controle bleek er telkens nog een rest graantjes in te zitten. Toch keurde het verwende spul de pot geen blik waardig!
Ok, dan wij ook star en koppig: “Geen restjes eten? Geen nieuwe pot!!” Deze patstelling duurde een volle week! En opnieuw gingen WIJ door de knieën!! Pissig het potje uit de houder geplukt!
Na controle van de ‘restjes’ bekroop ons wel een licht gevoel van schaamte:

De afgewezen rest ‘graantjes’ bleken uitwerpselen van ongenode gasten: muizenkeutels!!!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Voetbalvrouw?


Ineens is het er weer. In onbewuste zaligheid totaal niet gemist. Wat een zegen! Aankondigingen veroorzaken onrust, bij zowel de diehards, de gematigden als de ongeïnteresseerden. VOETBAL!!
Mijn interesse is beperkt! Het duurt enige tijd voor ik de clubs kan thuisbrengen en weet aan welke kant ze moeten scoren. En na het speelkwartier rust, opnieuw afstemmen door het wisselen van speelhelft.

Soms hang ik, quasi solidair, wel een héle wedstrijd voor de buis met mijn lief!! Met een stroom bewerkelijke hapjes en drankjes als goed excuus voor ‘even niet’! Maar het duurt zó lang: twee-keer-drie-kwartier-plus-vele-minuten-blessuretijd, pffffffff!!!
— sprenkel ik venijnige druppels olie op hartstochtelijk voetbal-vuur als ik mijn vermoeden uitspreek dat blessuretijd bij vrouwenvoetbal veel korter is? Of ga ik er dan met gestrekt been in? — En was het maar de wedstrijd alleen; voor- en (vooral) nabeschouwing nemen dezelfde speeltijd! Bijna elk wedstrijdmoment wordt geanalyseerd door stuurlui aan wal. Ik word er gallisch van!!

Is er hoop lange voetbalavonden blijmoedig te beleven? Ik zie licht in het (nog te ontwikkelen) programma ‘PI’(Pee ie), oftewel ‘Privé Inside’! Je hangt voor de match een oortje in, waardoor smeuïge achtergrondinfo te horen is over spelers, aanhang, bobo’s, scheids- en grensrechters, artsen, therapeuten en verzorgers; min of meer synchroon met het beeld van dat moment. Weten wie het met wie doet, kledij overdag (en ’s nachts), familiebanden of –breuken, scheve schaatsen, dubieuze kennissen, jeugd- en latere trauma’s, voorliefdes, afwijkingen en gebreken, kortom, de ins en (coming) outs van de hoofdrolspelers.
Misschien ga ik me dan eindelijk verheugen op elke avond wel érgens voetbal!!

De onthullende details moeten dan wél aansluiten bij míjn anti- en sympathieën! Want hoe meer de reporter een speler ophemelt hoe meer ik mij wentel in mijn weerzin tegen het blaaskaakje.
“Ronaldo… , … hij met een hóófdletter H!!”, schalt het door de kamer! — geef me een bakje — Verblind door walging zie ik nog slechts een narcistische behoefte gezien te worden in perfect geregisseerde poses, onderwijl het resultaat hiervan volgend op de schermen van het stadion.

In de pers deze week wel een inkoppertje voor mijn blog! Ronaldo knalt met z’n kop op een tegenstander en bloedt hevig. Hij stormt naar een verzorger, pakt diens mobiel en maakt selfies. O, o, een gehavend velletje: stoer of zorgelijk?? Commotie alom!! Zidane brengt de heisa hierover terug tot juiste proporties door uit te leggen wat de gedachte was achter Ronaldo’s gedrag!! De schat!! Maar wat wil je? Zinedine Zidane, what’s in a name? Daarmee heb je toch álle voordeel van de twijfel?
Zo’n naam rolt van je tong: zzinderend en toch zzacht…

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Webgeshopt


Vanwege mijn winkelweerzin, hangt de kast vol retro kleding.
Gekocht in het gulden tijdperk en erg 2017. Voor zover nog passend…
Want naast een keur aan retro, grote keus uit ‘als-ik-er-straks-weer-inpas’!
— waarbij ‘straks’ meerdere decennia kan bestrijken —

Maar hoop doet leven. En (goed) leven doet groeien; voorlopig hangt het er prima.

Áls ik dan ga winkelen, wil ik een breed aanbod. Zodat ik me slechts één keer in de ellende van eindeloos zoeken en passen hoef te storten.
Mijn nauwelijks bedwingbare haast om de winkel te ontvluchten staat loodrecht op mijn gebrek aan smaak. Het is mij niet gegeven om in één oogopslag de rekken te scannen op passende kleding in de juiste kleur en in gedachten de combi’s te visualiseren.
Dus verlaat ik de winkel uren later met tassen vol kleding, waarvan de helft waarschijnlijk nog jaren gelabeld in de kast hangt; geduldig wachtend op een volgend klere-leven.

Webshoppen zou de ultieme oplossing zijn. Met m’n voeten op tafel en onder het genot van een drankje, complete outfits uitzoeken die de volgende dag thuis worden afgeleverd! Ik doe mijn best hoor, maar blijf twijfelen over maat, pasvorm, kleur en draagbaarheid.
De winkeljuffrouw ontbreekt, dus ben ik hopeloos overgeleverd aan mijn eigen tekortkomingen. Gelukkig beschikt mijn vriendin R wél over alle benodigde gaven, dus app ik foto na foto met de vraag of dit een ‘do’ of een ‘don’t’ is.
Onmiddellijk vuurt ze terug met een keur aan ‘do’s’ plús advies over mogelijke combi’s met wat ik al heb; zij kent mijn klerenkast beter dan ik!

Blij en vol verwachting pak ik de bestelling een dag later uit. Eenmaal geconfronteerd met de keuzes, steekt de twijfel opnieuw de kop op.
Vóór en tijdens het passen valt het merendeel alsnog af.
Weifelend over een tragisch restje roep ik opnieuw R’s hulp in.
App een soort selfie van het resultaat, non-verbaal één boodschap uitstralend: “Pfff, dit is het óók niet… toch??”

Uiteindelijk blijft slechts een paar laarsjes over, waar ik min of meer blij van word! Enigszins krap, draag ik ze even binnenshuis om de volgende dag te beslissen: houden of ook retour.
Slecht plan! Tijdens het braden laat een gehaktbal zich moeilijk keren en plopt eigenzinnig terug op de verkeerde kant!
Vet gutst over de rand van de pan en een flinke lading jus zuigt zich tevreden in mijn nieuwe, nog onbehandelde laarsje…

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Twee kanten

Twee kanten

Zonder links zou rechts verloren zijn
en rechtdoor geen middenpad

De finish is het einde
maar waar eindigt het begin

Hoe kom je zonder onder boven
peil je dieptes zonder lood

Dat bliksem zonder donder
slechts de helft van het onweer is

Kijk hoe stil het midden zweeft
zonder kop en zonder staart

Geslaagd of juist tekortgeschoten
als je hart je denken voedt

Mis je hollend alle schoonheid
of is stilstaan juist fataal

En zou licht zonder het donker
niet eindeloos vermoeiend zijn

De keerzijde is steevast daar
al wil ik ‘m niet altijd zien
Alles heeft twee kanten
zo ook mijn waarheden — helaas —

Mijn gelijk reikt tot
het eerste tegenargument
Van hen die verder keken
open en bereid te leren

Luister grenzeloos rondom
en stapel elk steentje
Zorgvuldig bijdragend
aan beide zijden van gelijk!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Nieuwjaar

Het is even weer ‘voegen’, zo in het nieuwe jaar. Met ongewone vrije dagen krijg ik al snel een verkeerd ritme. Niet in de laatste plaats volledig de tel kwijt ten aanzien van de dagen. Het voelt iedere keer weer als zondag, maar maandag ontbreekt. Ik heb last van een feestdagen-jetlag en dat terwijl ik continue in dezelfde tijdzone verkeer!

Mijn biologische klok tikt met een regelmaat waaraan ik me niet wil conformeren tijdens deze dagen. En áls er dan eindelijk een compromis wordt gesloten tussen waan en werkelijkheid, is er een tussensprintje van een paar ‘gewone’ dagen. Ik loop verdorie de hele tijd een aantal uren achter de werkelijkheid aan!! Is het verwonderlijk dat mensen veel drinken tijdens de feestdagen? Je vastgelopen ritme heeft smering nodig om te functioneren.

Ik jengel over het aantal kerstkaarten! Minder dan anders, vele te laat.
Koos zelf uit zuinigheid voor de meerenpost-postzegel — puntje van aandacht is dat je de kaarten begín december in de (speciale) bus moet deponeren!! —
Misschien waren er mensen blij dat mijn kaartje uitbleef? Hoefden ze zelf ook niet meer… Komt daar verdomme drie dagen na kerst nog ééntje binnen met een grote meerenpost-postzegel!! Mijn pleidooi voor échte kaarten heeft zich tegen me gekeerd.

Dan is het 2 januari. Te vroeg om te merken dat de dagen lengen, duurt de kater voort. Ik koester de lichtjes tot de deadline van 6 januari, driekoningen. Geen idee wie dat heeft bedacht, maar ik houd me eraan. Dus gaat deze dag de kerststal-aan-één-stuk de stalling in en trek ik een spoor van naalden door huis. Ik ga ‘m missen, m’n boom. Behalve het licht voorál de dennengeur. Alleen daarom al ga ik voor onduurzaam echt!

Achteraf zijn feestdagen soms zó niet leuk! De eerste knetterende confrontatie in het nieuwe jaar is het weerzien met m’n weegschaal!!! Het constant zeurende stemmetje was er wel hoor, maar ik overstemde het met de belofte van matigheid vanaf 2 januari. Nu is matigheid bij lange na niet meer genoeg en zal ik een dwingend regime van verantwoord hongeren en marathon-achtige trainingssessies nodig hebben om terug te keren tot acceptabele maten!!

En dan de verstikkende beloftes: goede voornemens. Gestopt met roken, blijven er slechts enkele geneugten, zoals een goed glas en een bourgondisch maal. Beide dragen echter bij tot een voortdurend conflict met de weegschaal. Ik worstel me door de feestdagen-en-daarna-kater.

Geen nood, het is inmiddels 6 januari; samen met de boom, de stal en andere versiersels ruim ik alle spinrag uit mijn gedachten!
Héérlijk, het nieuwe jaar vouwt zich voor mij uit. Elke dag verdient het om geplukt te worden; de oogst blijft echter altijd een verrassing.

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

2017 – 2018

Vandaag geen blog. Gewoon moment van ‘eindejaars-overpeinzingen’ voor jezelf!
En ik hoop dat deze overpeinzingen voor iedereen zo positief zijn, dat het nieuwe jaar
start vol vertrouwen!

Vertrouwen in de kracht van liefde en vriendschap van en voor elkaar!
En voorál… vertrouwen in jezelf!!

Sjoddy in 2018!!!
Jeanette