Kamperen is heerlijk, maar kent z’n uitdagingen.
Alles is kleiner dan thuis; één van de vele charmes!
Vooral voor mij: overzicht! Klein, behapbaar en weinig ruimte voor chaos.
Keuzestress miniem. Slechts ruimte voor een verstandige selectie zonder poespas.
Paar dikke kleren bij koude en ‘weinig om het lijf’ bij hitte. Heb toch altijd weer moeite met ‘verstandige keuzes’; na een weloverwogen start mis ik altijd weer tal van essentials!!
Een ‘normale’ caravan heeft energielabel M en de voortent Z! Dat betekent op koude dagen dichtbij een griezelige gaskachel met onvoorspelbaar vlamgedrag en op zonovergoten – niet weten waar je het zoeken moet.
In de caravan zit een klein gaskacheltje wat ik dan weer niet zo eng vind.
Twee knoppen: één moet je indrukken voor de gastoevoer en de ander druk je in en laat je los om een vonkje te creëren. Na 2 á 3 keer hoor je een soort “zwoeff” en dan is ie aan! Heerlijk om voor het slapen gaan de ergste kou te verdrijven. (’s nachts gaat alles uit en de luiken open; fris slapen is een must!)
Na het bekende “zwoeff” geluid, sla ik even de bedden open en loop weer naar buiten. Terwijl ik langs het kacheltje loop, hoor ik geen zacht gebrom van de gasvlammetjes.
Loop terug naar het kacheltje (één stap…) en constateer dat hij uit is.
Ik herhaal de opstartprocedure…
KABÓEM!!!!!!!!
Een enorme knal is het gevolg!! Ik voel de druk door m’n hele lijf!!
Het mag een wonder heten dat ik niet door de voordeur naar buiten ben geblazen.
Overigens vereist dat ook enig richtingsgevoel-in-a-split-second, want een caravanvoordeur is smal! Dat de deur van de voortent in lijn ligt en een stuk breder is, vergroot de mogelijkheid op ongehinderd doorvliegen, wat dan weer de kans op ernstige verwondingen reduceert.
Ik loop naar buiten, alwaar Y mij redelijk onderkoeld vraagt wat er gebeurde.
“Het leek wel een jachtgeweer wat af ging!” Na zo’n conclusie zou ik toch iets meer panikerend toesnellen hebben verwacht, maar Y is nuchter; dat ik lopend het pand verlaat is voldoende.
Ik leg de situatie uit. Omdat we beiden niet precies weten wat deze explosie heeft veroorzaakt, laten we de kachel even voor wat ie is en ga ik googlen!
Gelukkig zijn er forums met tal van ervaren caravanners, die alles al hebben meegemaakt!
Zo ook dit voorval.
De reacties op iemand die mijn incident omschrijft en vraagt wat te doen, zijn echt hilarisch!! Ik wist het! Kampeurs hebben humor!! (de meesten…)
En altijd waarschuwt een serieus geweten de jolige menigte, dat we dit soort ontvlambare akkefietjes niet moeten onderschatten en oorzaak en gevolg serieus moeten aanpakken.
Tal van controlehandelingen passeren de revue. Vóór het na geruime tijd opnieuw ontsteken van de kachel, moet onder de caravan worden gekeken of het explosieluik er niet is uitgeblazen(!) en los in het gras ligt. Voorts zijn er nog tal van kleinere aandachtspunten die moeten worden doorlopen, maar nadat Y met een zaklamp heeft geconstateerd dat de schoorsteenkap nog op de pijp zit, doet hij de kachel weer aan!
Zonder problemen snort hij erop los! (de kachel)
De volgende ochtend zie ik op 5(!) meter afstand van de caravan het kapje van de schoorsteen liggen!! Ik had ernaast kunnen liggen!! Okee, 5 meter zal ik niet halen; het soortelijk gewicht van vliegende objecten zal meespelen in de te overbruggen afstand, maar een desastreuze duikeling de voortent in, behoorde zeker tot de mogelijkheden!
Y is nu toch enigszins onder de indruk van de explosiekracht van zo’n klein k-kacheltje!
“Jij moet ‘m maar niet meer aandoen!!”…
Het werd deze dag niet meer zo gezellig
Jeanette
1 ping