Rekening houdend met natuur en milieu probeer ik een verantwoorde hap op tafel te zetten.
Een prachtig biologisch bloemkooltje lacht mij toe vanuit haar blaadjes en ik heb beeld bij het eindresultaat.
Bij de eerste snee in het koolgewas onthoofd ik onbedoeld een rups!!
Onthutst staar ik naar de stoffelijke resten, die zich elk aan een kant van het mes bevinden.
Met de nodige eerbied dump ik de rupsresten in het GFT bakje.
Minutieus determineer ik de rest van de bloemkool en kom onderweg tekenen van bewoning tegen.
Niet ingevoerd in het rupsenleven, weet ik niet of ik in de kraamkamer of in de toiletruimte zit te peuren.
Probeer aan kleur en vorm te zien of het een hoopvolle poging tot nageslacht is, of gewoon poepresten.
Zonder achtergrondinformatie over voortplanting en gewoontes kom ik daar niet achter.
Laat me niet verleiden tot verder onderzoek; ben aan het koken.
Rupsenbeest heeft zich tegoed gedaan aan een deel van wat nu míjn bloemkool is.
Geen idee wat de invloed van rupsen-spuug op onze gezondheid is, dus snij ik de aangevreten delen weg.
Om nog wát groente over te houden, spoel ik de eitjes/poep grondig af en hoop dat resterende remsporen spontaan verdwijnen tijdens het koken!
Sta toch even stil bij de vroegtijdige, tragische dood van de bloemkoolbewoner, maar griezel zó van de chemische troep die zou moeten voorkomen dat ik een rups klief.
Dat laat een spoor van dood en verderf achter, mijn ene slachtoffer vele malen overtreffend
Voorlopig vóór bio, logisch!
Jeanette
13 pings
Naar het reactie formulier