Hierbij een mededeling van huishoudelijk aard: zó een lange stilte op Midlife Pleasures is niet eerder voorgekomen!
Aan beide geen gebrek (midlife en pleasures), maar het samenkomen van beleving en verhaal liet even op zich wachten.
Agenda en (vooral) hoofd vol vanwege ontwikkelingen die nu ineens erg snel gaan: de laatste maanden van dit jaar zijn we bezig met sluiting van ons bedrijf en voorbereiding op het leven als pensionado’s vanaf januari 2025!
(maar over deze carrière switch later zeker meer)
Vooral voor Y blijkt het beëindigen van het familiebedrijf na bijna 105 jaar toch een onverwacht grote stap!
Als, na jaren van onzekerheid, ineens kogels door kerken vliegen en stukken op hun plaats vallen, wordt het ineens echt:
We gaan stoppen!!
En daarbij hoort een plan de campagne. Het informeren van onze klanten was hiervan een belangrijk onderdeel. Te vroeg zou het doel missen en blíjf je uitleggen en te laat is sneu!
Dus gaven we iedereen vriendelijk te kennen dat ze drie maanden de tijd hadden om een andere garage te vinden en wat daarvan de reden is.
Onze verwachting dat de meesten terstond op zoek zouden gaan naar een ander adres, bleek onnozel! De aankondiging dat de werkplaats op 1 oktober dicht gaat, bracht een lichte paniekgolf teweeg; de telefoon staat nog steeds roodgloeiend!
Krampachtig worden onderhoudsbeurten naar voren gehaald (zelfs van december!) om nog een jaartje te kunnen teren op de liefdevolle verzorging van het vehicle door een vertrouwd adres.
Iedereen snapt het, maar is ook enigszins verontwaardigd: “Waar moeten wij nú heen met onze auto!?” — een vraag die wij onszelf nu ook stellen… —
Maar hartverwarmend (en daardoor des te knagender) zijn alle lieve reacties!
Y grapt wel “Over de doden niets dan goeds!”, maar het doet zijn (oude) Ford hart toch wel heel goed!
Vanaf 1 oktober gaan we opruimen! En opruimen is ook verwerking.
Aan veel spullen hangen verhalen. Van ver terug (opa W) naar het heden (Y) en alles wat daartussen lag. En herinneringen betreffen niet alleen goederen, maar juist ook mensen (personeel en klanten); bij talloze bakjes leut komen heerlijke herinneringen naar boven, van warm tot lachwekkend, van (bijna) ongeloofwaardig tot bizar!
De oudste (nog rijdende) klanten tikken de 90 aan en velen hebben de ‘garagetrouw’ doorgegeven aan jongere generaties, dus ook via overlevering bereiken de mooiste verhalen de kantinetafel en wordt er gelukkig ook heel wat gelachen!
En ik? Ik ‘ontruim’ vrolijk mee! Allang blij dat het bedrijvenzooi is! Wee als ik straks privé de bezem door kasten en (boven)kamers moet halen…
Maar dat komt laterrrr
En MP blijft mijn uitlaatklep bij uitstek en dus lekker bestaan, alleen nu even wat minder frequent!
Jeanette
1 ping