Langzaam start het overweldigende concert op. Met een enkel iel geluidje begint het roodborstje zijn dag. Al snel zijn de stembanden gesmeerd en gaat hij uit volle roodborst!
Zou hij de wekker in de vogelwereld zijn? De ‘ochtendmens’ in vogelland?
Of heeft de nachtegaal met zijn laatste tonen de roodborst zacht gewekt en zo het startsein gegeven voor het lenteconcert?
De schreeuwlelijkerds draaien zich rond deze tijd nog eens om in hun warme nest. Behalve de luid klinkende conversatie van de scholeksters (sowieso slechte slapers), roeren zich alleen de gouden keeltjes.
Het gezang zwelt aan!
Meerstemmig klinkt een overweldigende aubade aan een nieuwe dag.
Hoe mooi zou het zijn deze ode aan het ochtendgloren wat langer te laten duren?
De opgaande zon te sommeren dat zachte goud even vast te houden?
Met mijn hand op zijn bol het later worden uit te stellen?
Maar zelfs het mooiste begin-van-de-dag moment wordt steeds opnieuw ingehaald door de tijd. Er is geen houden aan.
Dus geniet ik de roep van moeder natuur elke dag een beetje vroeger, om wat langer te kunnen luisteren
De grote vraag “liever blind of doof?” wordt hier beantwoord!
De wereld rondom mij gevuld met een kakofonie aan vogelzang, niet vervuild door welk mensengeluid ook.
Op de rand van mijn gehoor, verdwijnen de kleinste vogelgeluiden in de verte.
Zou mijn droom willen verwezenlijken: altijd slapen op een plek waar ik door de open ramen het begin-van-de-dag-concert nooit hoef te missen!
Jeanette
Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook
3 reacties
Prachtig!!!!!!
( 15 letters of tekens??)
Wat ontzettend mooi verwoord ?
Ja……..dat is niet te omschrijven maar jou schrijftalent laat het mij bijna ervaren….?