Tjerk, de haan

In een vlaag van verbijstering, waarin mijn verstand zei dat opruimen ook in kleine stapjes kan (…), een doosje met zooi gescand, teneinde het geheel dapper weg te flikkeren.
Missie’tje geslaagd… ware het niet… dat ik Tjerk tegenkwam!!
Aaah, Tjerk! Hij verdient zijn blog hier, ook al is het postuum.

Tjerk maakte deel uit van een toom kuikentjes, die onder de bezielende leiding van Pollewop, een struise Rhode Island Red, het leven leerde.
Pollewop werd eerder, in haar broze broedsheid, beloond met een nest naarstig ‘ingevlogen’ bebroede eieren.
Aangezien de man in Pollewops leven ontbrak, broedde ze de eieren uit zonder ooit seksuele geneugten te hebben geproefd; een soort onbevlekte ontvangenis.
Het boeide Pollewop niet; na de ‘geboorte’ van haar kinderen, stuk voor stuk rasechte Sussex, ontpopte Pollewop zich tot ware kloek!

Trots paradeert ze met haar kroost langs haar zussen Pietepiet, Pannelap, Pompom en Pauwela, onderwijl al klokkend de lekkerste hapjes aanwijzend in het gras en onder de struiken.
Ultieme prooien als wormen, larven of kevers ontlokken haar enthousiaste uitroepen, waardoor het grut met gezwinde spoed komt aanrennen om zich tegoed te doen aan het exquise gerechtje.
De honden, toch flink uit de kluiten gewassen rottweilers, bewaren respectvol de door Pollewop aangegeven afstand tot haar kinderen.
Ze weten dat het menens is als ze haar veren oppompt en met twee keer haar normale omvang de grenzen aangeeft.

Kippenkinderen groeien snel en na enkele weken zijn de rollen omgedraaid. Pollewop doet haar best om de hechtheid in het gezin te bewaken, maar het wit-zwarte gebroed pubert volop en onttrekt zich aan haar gezag. In deze tijd wordt ook duidelijk dat één van de kinderen man is; ineens hebben we een haan in het kippenhok! We noemen hem Tjerk.
Helaas betekent Tjerk ook een probleem.
Een eerdere ervaring met onze jonge haan Brutus, leerde ons dat buurman een hanen-kraai-allergie heeft. Dit uitte zich in het mobiliseren van twee agenten, die ons betichtten van ‘burengerucht’. — en dat terwijl Brutus de baard nog niet in de keel had!!! —
Brutus moest herplaatst en Tjerk wacht hetzelfde lot!!

Brutus vond bij vrienden een hemels hok met veel knappe kippen, dus voor Tjerk moesten we op zoek naar een andere foreverplek.
Ik schrijf me in op een kippenforum (het bestáát nog!) en vraag wie een fijne plek heeft voor onze Tjerk. Tjerk is een aanhankelijke schoot-kip en houdt ervan om geaaid te worden, dus mijn eisenpakket voor zijn nieuwe huis is aanzienlijk. Uiteindelijk kies ik voor Jan.
Kleine bijkomstigheid is dat Jan in België woont en wij in Friesland.
— het heeft lang geduurd voordat ik Tjerk’s bestemming durfde delen met vrienden en bekennen dat we 600plus kilometer hebben gereden om Tjerk (gratis) over te dragen aan een ware liefhebber —
Maar zodra Jan Tjerk in zijn armen sloot wist ik dat het goed was!!

Met Kerst krijg ik van Jan een allerliefst bericht met foto van Tjerk op tafel
(Y grapt nog — heel fout — dat hij later het hoofdgerecht vormt);
ook onze tweede haan heeft een gouden thuis gevonden!!

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook