Fijn aan de flexilijn…

Een flexilijn voor je hond is makkelijk en je ziet ze heel erg veel.
Voor de hondennono’s: een flexilijn is een apparaatje met een opgerolde hondenriem erin.
Er zit een schuifje op met 3 standen: 1 is ‘vrij’ stand, je hond ‘trekt’ dan de lijn uit het apparaat tot jij het schuifje op 2, de ‘rem’ zet en 3 is ‘inhaleuh’!
Zo’n flexilijn kan ideaal zijn, zeker wanneer je om wat voor reden je hond niet los kunt laten lopen.
Kun je hem in alle ‘vrijheid’ lekker laten snuffelen en rondstruinen.
Een flexilijn kun je in verschillende lengtes kopen, tot wel 15 meter lang! Als je je hond roept en hij komt onmiddellijk naar je toe gerend, zet je standje 3 in en de lijn rolt keurig in het apparaat.
Geen wonder dat de flexilijn aan populariteit wint.

Vraag me af hoe het gaat met een Chihuahua aan een flexilijn. Ten eerste moet het hondje enig gewicht in de strijd gooien om de lijn uit te trekken. Met een stevige bries op de kont zal dit wellicht zonder hulp lukken, maar in de praktijk zul je zelf eerst de hele lijn moeten uitrollen, voor je Chihuahua het commando “Vrij!” geeft, waarna hij naar hartenlust rond mag rennen binnen de lengte van de lijn. Groot voordeel van zo’n ieniemienie aan een flexilijn is, dat je hem bij dreigend gevaar (zoals monsters van rottweilers, herders of erger, ‘vechthonden’), met één druk op knop 3 tot binnen handbereik kunt laten vliegen!
En daarmee buiten bereik van op Chihuahua’s beluste honden!!
Nadeel is, dat een wapperende Chihuahua een te leuke prooi wordt om achteraan te jagen!

Praktijk is, dat er veel honden aan een flexilijn lopen omdat het een perfect excuus zou zijn om niet naar de hondenschool te hoeven. Het gevoel van ‘volledige controle’ is sterk.
Bovendien kun je met één hand het schuifje regelen, zodat je de andere vrij hebt om je mobiel te bedienen.
Het is zo vermakelijk te zien hoe het commando “Hier!” wordt vertaald naar het binnenhengelen van de hond, als hij op 15 meter afstand de boel op stelten zet:
Stand 2 is stap 1 om te voorkomen dat hij nog verder afdwaalt naar waar je hem niet wilt hebben. Vervolgens sleur je je hond een eindje terug waarbij je tegelijkertijd stand 3 gebruikt, waardoor de lijn een stukje korter wordt. Herhaal deze stappen tot de hond naast je staat.
Dit alles vereist oefening, kracht, doorzettingsvermogen en énige welwillendheid van je hond!
En een dosis geluk, want een lantaarnpaal of enig ander obstakel kan het hele proces doen falen.

Vermakelijk, zolang niemand in gevaar is! Want als het mis gaat, is controle over de situatie ver te zoeken!
We rijden de camping af met de auto en moeten daarvoor een onoverzichtelijke bocht nemen. Het is altijd weer een verrassing wat er aan tegenliggers komt.

Als bijrijder zit ik wat uit het raam te staren.
 “Stop!!!” schreeuw ik en gelukkig reageert Y metéén! We staan stil en 30 centimeter voor het rechtervoorwiel staat een Teckel blij te kwispelen aan z’n flexilijn. Het duurt even voordat het baasje de bocht om komt, de situatie overziet en gelijk een halve hartverzakking krijgt!!
Hoewel ik de neiging heb om vreselijk tegen dat mens tekeer te gaan (reactie op míjn hartverzakking) ben ik blij dat we teckelmans niet uit het bandenprofiel hoeven te pulken…
Toch fijn, zo’n flexilijn…

Jeanette

5 reacties

Naar het reactie formulier

  1. Weer een mooi verhaal,zie het ook helemaal voor me.
    Jullie ook een fijn weekend ,hoop met mooi weer.
    Groeten van Jan en Dinie Offringa

  2. Echt he, en als ze om je benen draaien met zo’n nylon flexlijn vreselijk..
    Groetjes Tineke

  3. Ha….een flexlijn. Lieve hemel. Nu onze hond naar de hondenhemel is vertrokken herinner ik mij een situatie dat de flexlijn vastliep. Sjoerd (dat was de naam van onze hond) was een intelligente hoog sensitieve hond gelukkig……Hij snapte mijn acute paniek en stopte vlak voor de autoweg. En ja….ikke .een hartverzakking nabij dus.

  4. Flexilijn waren toch oorspronkelijk ontworpen voor de promisque echtgenoten?

  5. Haha de flex lijn… gemaakt voor de flexibele, multitaskende hondenbezitter die toch nog de moeite neemt om zijn hond, met enige ‘vrijheid ‘ , uit te laten😁
    Idd. bij kleine honden, die op stand 3 vanzelf terug in het handvat rollen, (als je, je toch ineens gewaar wordt van je omgeving) een geweldige uitvinding! Zo’n 20 jaar geleden waren ze dus ‘nieuw’ ook verkrijgbaar voor honden van +/_ 50 kilo… handig… dacht ik.
    Stand 1 werkt geweldig! De 10 meter is met een rottweiler, onderlangs de dijk , in no time uitgerold👍🏻. Stand 2 werd al iets minder handig, want idd. de rem deed het, maar nu liep er een 50 kilo contragewicht onderaan een modderige dijk die het verdere bereik van de flexriem niet tot aan de gewenste snuffelplek ging halen. Blijkbaar een opwindende lucht, want in stand 2 gingen we in sneltreinvaart ( ik half zijwaarts langs de dijk en Novice onderlangs) het spoor volgen…
    Vloekend en glibberend naar stand 3 (oprollen/ lijn binnenhalen) geschakeld …helaas dat mechanisme is dus geen takel motor….nou ja, uiteindelijk wel…ik heb mezelf ingerold naar onderaan de dijk, totdat ik genoeg fysieke kracht had wbt. lengte van de lijn om controle uit te oefenen en stond toen dus ook stevig weggezakt in de klei ( met mijn instappers) …Lang verhaal, …uiteindelijk hond onder controle, op de dijk terug,…op 1 schoen…flexriem op stand 1 terug naar huis 😆 ( # wel toen al brede nylon band, die ook in je handen snijdt…maar die dunne koorden zijn helemaal horror, honden tijdens spelen met snijwonden 😔)
    Nou ja, ten gunste van de flexriem, mijn Yoe tijdens revalidatie wel wat speling kunnen geven , maar ja hij luisterde zowiezo heel goed, was meer omdat we gedwongen in een aanlijngebied moesten lopen 😉
    Tenzij je hond meer weegt dan het handvat van de flexriem x lengte x gehoorzaamheid, ben ik geen fan😄

Laat een reactie achter op Piet Hein Reactie annuleren

Your email address will not be published.