Gespinte

Spin (3)
Het móest gebeuren! Royale marges hanterend, liep zelfs ík tegen de grens van mijn acceptatiecriteria aan. Vieze ramen!
Avond aan avond word ik, me knus nestelend in de bank, geconfronteerd; straatlantaarns zijn meedogenloos.
Dus equipment klaargezet. De fles Hara plus bijbehorende spons en wisser in één, emmertje warm water, nat en droog vezeldoekje en de huishoudtrap.
Het loont. Kozijnen en ramen glimmen en mijn sopje kleurt zwart.
Meer dan tevreden met het resultaat binnenshuis, sleep ik de hele boel naar buiten.

Van een afstandje vallen ze niet op, maar balancerend op de trap en kritisch spiedend met bril, kan ik er niet omheen: talloze spinnen- en muggenpoepen. Gelukkig zijn de kozijnen donkergroen, dus de poepen onzichtbaar. De webben helaas niet.
Spinnenbeesten schijnen hier niet tevreden met een mooi webje van enkele draad.
Er worden complete burchten-in-web gebouwd.
Bij voorkeur in hoekjes waar een normaal mens niet bij kan.

Bij mijn eerste ijverige streek met het Hara wissertje, verstoor ik gelijk twee identieke spinnen. Met enorme snelheid laten ze zich, via mijn wissertje, aan een draadje naar beneden zakken. Natuurlijk niet ver genoeg om vaste grond onder de poten te krijgen.
Nee, halverwege blijven ze, perfect in lijn, afwachtend hangen. Schudden helpt niet en staande op de bovenste tree van de trap heb is er weinig afzetgebied. Ik laat ze als marionetten bewegen. Grappig gezicht, maar ik schiet geen flikker op. Dus daal ik af en zoek een geschikte struik voor het duo. Maar ze verrekken het hun draadje los te laten! Uiteindelijk slinger ik met een lassobeweging het draadje tweemaal om een tak en geef een ruk. Vrij!!

Opgetogen bestijg ik opnieuw de trap. Maar het wemelt van de spinnen en ze zijn vastbesloten hun plek niet op te geven! Spinnen zijn nuttig, dus het volgende halfuur probeer ik met rustige dwang het spinnengespuis naar elders te dirigeren.
Af en toe valt er één in het emmertje. Om verdrinking te voorkomen, laat ik het water rustig over de stoep weglopen tot er een drijfnat spinnenlijfje voorbij komt drijven.
Even overweeg ik de hogedrukspuit ter ontruiming, maar de ramen zijn oud en niet bestand tegen zoveel waterkracht.
Ik pulk, veeg, duw en blaas, onderwijl het gespinte vervloekend!
Ze presenteren een scala aan verdedigingstechnieken, maar de aanhouder wint.
En dat ben ik.

Een uur later zit ik, genietend van een welverdiend wijntje, mijn noeste arbeid te bewonderen.
En het gespinte neemt, vrolijk webbend en poepend, hun zwaar bevochten domein weer in!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

7 reacties

Naar het reactie formulier

  1. Prachtig en herkenbaar verhaal. Vandaag nog Jeanette kwam ik van alles tegen in ons huisje in Havelte. Maar wat er ook nog aan kwam vliegen waren lieve heer beestjes. En echt het waren vandaag heers beestjes. En echt niet eentje maar grote groepen kwamen af op onze licht gekleurde daklijsten. En dat niet alleen ook nog in mijn jas, tussen mijn borsten etc etc….ik heb het nu druk met al die geluksdiertjes weer buiten de deuren te houden.

    In elk geval lieve groetjes van Sjoukje

    1. Beheerst door beestjes, en dat zonder drank! 😉

  2. Wat een leuk verhaal, zo herkenbaar ook. Ik heb ooit als een vlo in de rondte gesprongen omdat een onverlate spin via mijn korte mouwen mijn oksel ging verkennen. Niet fijn!
    de spin in de tekening ziet er erg gelukzalig uit die krijg je echt nooit meer weg. Leuk hoor.
    kijk uit naar het volgende verhaal.
    Jacqueline

  3. Alweer een geweldige beschrijving van jouw belevenissen. Soms buikpijn van het lachen hihi???

  4. Het siert je dat jouw ruime acceptatiegrenzen bepaald worden door het zuinig omgaan met water en terecht dus dat je deze ruim neer zet. Hierbij past natuurlijk ook het bewust omgaan met dieren, dus ook met je zelf. Jammer dat deze verantwoorde houding door veel mensen wordt gezien als “terrible housekeeping”.
    Ik sluit mij helemaal aan bij deze levenshouding en laat mijn diergaarde rustig mijn beglazing gebruiken, als ik de gordijnen dicht doe zie ik die meedogenloze lantaarnpaal ook niet.

    1. Kijk, dit opent perspectief voor een nieuw verhaal! De ‘verantwoorde houding’ spreekt mij natuurlijk zeer aan, maar de term ‘terrible housekeeping’ kende ik niet.
      Hij blijft hangen en ik vraag me nu af of het daadwerkelijk zó ernstig is gesteld met mijn organisatorische talenten in het bestieren van het huishouden!
      Wordt vervolgd!

    • Jan en Dinie Offringa on 31 oktober 2016 at 17:16
    • Beantwoorden

    Als je alle Herfstdraden volgt ,dan kun je ongeveer inschatten hoeveel spinnen je volgend jaar kunt verwachten Jeanette !! Leuk verhaal en inderdaad heel erg herkenbaar.
    Groeten van Jan en Dinie.

Geef een reactie

Your email address will not be published.