De oudere partner…

De toon is gezet. Oren gespitst. Heikel onderwerpje.
Maar de perspectieven eindeloos. Míjn partner? Die van een ander? Of ikzelf?
En wat is oud? Ouder dan hij of zij? Oud in jaren of oud van geest?

Huisvrede
Hoef de doelgroep niet te duiden; alles komt samen in die éne ‘oudere partner’!
Eén groep uitgesloten: de partnerlozen. Vanuit verlies, bewust of bevrijd.
Hoewel ik in mijn blog meestal dicht bij huis blijf, laat ik het (strijd)toneel even in het midden. Huisvrede is een kostbaar goed!

Benul
Vraag me af wanneer het besef ontstaat. Kleine irritaties die sluipend uitgroeien tot ergernissen. Ergernissen die gaan over gemis. Gemis van handigheid, daadkracht, schoonheid, snelheid, inzicht, betrokkenheid, potentie, romantiek, empathie, netheid… langzaam klonteren toevalligheidjes samen tot benul. Oorverdovend benul!

Begrip
Waar was de werkelijkheid toen je nog kon ingrijpen en processen omkeren,
of stoppen.
Was het blindheid, dé bijwerking van verliefdheid?
Of gemakzucht, synoniem aan laissez faire??
En wat was de eerste stap? Inzicht, groei, begrip?
Van de ander, of van jezelf??

Gemis
En is elk gemis ook een gemis? Of klonteren er ook ergernissen samen, waardoor je elkaar juist weer vindt in onhandigheid, uitstel, stoffigheid, traagheid, afstand, impotentie, kilheid en zooi?

Zeveren
Pff, waar ben ik aan begonnen?
Waar ligt de lach in dit vraagstuk?
Zit gewoon te zeveren over ‘de oudere partner’!
Verzand in amateuristisch filosofisch gelul zonder humor!!

Kort samengevat
gaat het gewoon over samen ouder worden,
en door (levens)fasen heengaan,
waarin samen soms liefdevol,
soms praktisch en soms eindig is.

Schrijf in de derde persoon en dat is verdacht…
Stel dat ik het zelf ben, die oudere…??

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook