Wónderkinderen…

Terrasje pakken is om meerdere redenen heerlijk tijdverdrijf.
Wat voorbij flaneert op zonnige dagen is een doorlopende voorstelling van velerlei pluimage. Wat luid overleggend ‘tafelhopt’ vermakelijk en wat neerstrijkt vaak kostelijk om naar te luisteren. — en niet zelden blogwaardig —

“Álles wat hij aanpakt verandert in goud!”
Ik spits mijn oren; ‘wonderboys’ zijn interessant.
“Hij is zó handig! Je hoeft het maar te vragen of hij regelt het. En als het niet te koop is máákt hij het! De keuze voor een technische opleiding is logisch; met zijn capaciteiten en cijfers willen ze hem óveral wel hebben!
Soms is hij nog een beetje onzeker en dan belt hij mij; dat soort dingen deelt hij niet met zijn ouders, weet je!”

Er wordt beamend geknikt door de rest van de tafel.
“En nu vakantiewerk; ze staan voor hem in de ríj! Hij is ook zó sociaal; past zich overal aan en maakt zo makkelijk nieuwe vrienden!”

“Och ja, net als Alice!” riposteert de overkant, “Alice heeft connecties over de héle wereld!
Een jaar backpacken in haar eentje heeft haar zóveel bijzondere contacten opgeleverd.
Die hééft wat meegemaakt onderweg. Ze staat haar mannetje; voor de duvel niet bang!
Dat heeft ze toch zéker van onze kant!?”

Zuinig gemompelde instemming rondom de tafel…
“Deze zomer aan het werk met demente bejaarden en in september start ze geneeskunde in Rotterdam. Zónder probleem toegelaten op basis van haar fantástische VWO cijfers!
Net als Frits…”

Ik haak af; wie weet hoeveel wónderkinderen er nog volgen!
Lichtelijk bevooroordeeld vanwege mijn geslacht, dacht ik dat vooral mannen snoeven, overtroeven, bluffen, verbaal vérpissen en pralen.
Maar ze worden ruimschoots overtroffen door een specifieke groep vrouwen… oma’s!!


Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!

Veertien minuten en …

Ik ben jaloers. Op diegene die het huis altijd in ‘nieuwstaat’ weet te houden én op diegene die dat absoluut niet kan, maar dat volledig van zichzelf accepteert. Ik heb een beetje naast de rij gestaan, — misschien zelfs nét even afwezig — toen de vaardigheden voor (met name) ‘huishoudelijke planning’ werden uitgedeeld. Echter, als niet onverdienstelijk keukenprinsesje, maak ik veel goed bij huisgenoten. Is trouwens geen overcompensatie; heb er plezier in!

Koken is leuk! Als de boel eenmaal in huis is, leef ik me uit. Hoe lekker het ook kan zijn; bij aardappelen, groenten en vlees verveel ik me dood. Aardappelen zetten al zo’n stempel van saaiheid op het kookgenot. Gekookte aardappelen kun je maar op één manier klaarmaken; flikker de piepers in een pan met water en kook ze tot je er makkelijk met de vork doorheen kunt. Hoe spannend kan het zijn? Mijn vleeskeuze in zo’n geval is vaak gehakt; lekkere jus en ik kan mijn culinaire fantasie in de bal kwijt! Groente van het seizoen en hoppa, klaar!
Mijn gebrek aan enthousiasme is niet te proeven; ik word de hemel in geprezen!
“Lekker, zo’n ‘gewone’ pot!” Dat ik maar een beetje heb staan druilen in de keuken is voor niemand reden tot voorbehoud.

Ben al lange tijd fan van kookprogramma’s op tv. Net als boodschappen doen als je honger hebt, is kijken met een lege maag funest!! Alles wordt zo gepresenteerd, dat ik kwijlend voor de buis hang en ASAP soortgelijke kunstwerkjes op tafel wilt hebben! Meeschrijven hoeft niet meer; ik kan alles terugvinden op internet. Veel recepten zelfs mét boodschappenlijstje!
Ook in het culinaire gebeuren dient gemak de mens!!
Zo langzamerhand de meeste kruiden op voorraad en als ‘out-of-the-box-koker’ kan ik vertrouwen op Jumbo XL voor de rest. — de winkel een ramp (voor mij), maar super assortiment —

KMMM presenteert dagelijks de bereiding van leuke gerechten die binnen de tijd van de uitzending (zo’n klein kwartiertje…) klaar zijn… tralalaaa, twee vingers in de neus…
Ik vraag me nadien telkens stampvoetend af, hoe ze in VRÉDESNAAM aan de vermelde bereidingstijd komen!! Voorgeschreven veertien minuten en vijftien seconden betekent bij mij dat ik met snot voor de ogen en buitensporig verhit, ánderhalf uur later het resultaat op tafel zet!! Vanaf welk moment gaan ze ‘tellen’?? Nádat ze alles hebben staan snijden, hakken, mixen, pureren, au-bain-marie’en of blancheren?? Tel daarbij nog wat marineertijd en je komt aardig in de buurt van míjn bereidingstijd!
Ik weet het zéker: er wordt naar hartenlust geknipt in de opnames!!


Ik dweep met van Boven; bij haar is koken een ‘way of life’! In alle rust inkopen, voorbereiden, snijden en hakken, snuffelen en proeven, bakken en garen. En alles met liefde en plezier!
Recepten worden verhalen, met meestal een happy end: volop genieten van wat de pot schaft!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!

Golf, bier en bitterballen

Tegenwoordig kun je als niet-golfer rustig eens een bezoekje brengen aan de golfbaan en het bijbehorende etablissement. De tijd van te weinig (exclusieve) banen is voorbij en de exploitatiekosten hoog, dus gasten en/of aspirant leden meer dan welkom.
Zelfs als je helemaal niet hoeft te netwerken met belangrijke zakenpartners, nou niet direct the perfect dress for the course hebt, clubs stokken noemt en nog gelooft dat iedereen die golft een handicap heeft, ben je zeker niet verloren als nieuw lid. Het ‘volk’ mag meedoen.

Vanmiddag belanden we, door omstandigheden, op het terras van de golfbaan. Her en der in het groen schuiven spelers voorbij met hun golfclubtas op wieltjes. Hoewel ik niemand heb zien slaan, zijn er verscheidenen die naarstig zoeken in de ‘rough’. Weliswaar is het broedseizoen begonnen, maar ik vermoed dat eieren niet het doel is. Een ballenhond zou ingehuurd moeten kunnen worden en liefst één met duikbrevet! Pal voor het terras ligt een grote waterpartij, waarvan de bodemvegetatie waarschijnlijk al is verstikt door een laag afzwaaiers!!

Even later komen drie heren in golftenue (ook zonder kennis te herkennen) aan de tafel naast de onze zitten. Hebben een vriendelijk woord en aai over voor onze hond (ze scoren!!) en zijn het erover eens dat het een ‘echte’ hond is. — ik ga de discussie al niet meer aan waarom een rottweiler echt is en bijvoorbeeld een teckel niet; voorkom daarmee de flauwe voorzet over blaffen en beffen! —
Het stel is reuze enthousiast over de (spel) resultaten en delen duidelijk hoorbaar de scores. Wij glimlachen in ons glas, wat uitgelegd kan worden als toegeeflijke bewondering, of, zoals in ons geval, totale onwetendheid!

De eerste bieren en bitterballen staan op tafel en nog steeds dragen ze alle drie één handschoen. Ik snap dat het ‘part of the outfit’ is, maar zonder handschoen waren ze ook te herkennen als golfers. Zonder kleren trouwens ook, want de partij (of is het ‘potje’?) wordt uitgebreid geanalyseerd en over en weer verbale schouderkloppen uitgedeeld. Het niveau móet wel indrukwekkend zijn!!
Al snel stappen ze over op de wereldproblematiek en noemen in één zin probleem én hun eigen visie op de oplossing! Gedrieën één motto hoog in het vaandel: verbeter de wereld en begin voorál niet bij jezelf!!

Wij genieten! En hoewel het zeker de bedoeling is dat wij alles meekrijgen, hou ik af en toe een quasi ‘koutje’ met Y. Het maakt niet uit; ze zitten in hun succes-bubble! Met het bier wordt de conversatie persoonlijker en luider. Ze proosten op elkaars successen, waarbij van één het behalen van zijn pensioen de meest recente topprestatie is! Hij belooft zijn maten de wereld over te trekken om de mooiste golfbanen te bezoeken. De nuchtere (en bewonderenswaardig intelligente) opmerking van een maat dat hij dan wel snel door zijn centen heen zal zijn, wordt weggelachen: “Wat ik er vóór uitkrui aan geneugten, wordt via de achterdeur ruimschoots aangevuld!”
— moet een prettig gevoel zijn, zou ik zeggen —

“Mijn meisje eist NIETS! Helemaal NIETS! Vele kerels zijn jaloers op mij!” bazelt hij verder.
Ik krijg beeld: een heerlijk nuchtere meid, met beide benen stevig op de grond, die al dat haantjesgedrag aan haar reet zal roesten en haar eigen gang gaat.

Blijkt het om een onnozele geit te gaan die van hem gescheiden is zonder een flinke tiet met geld én het huis met de bijzondere achterdeur!
Buiten te koud. Binnen nieuwe kansen!! We treffen het! Drietal aan tafel. Andere cast, zelfde opvoering; héérlijk!!
Middagvullend programma met drankjes en (prima) hapjes; onverwacht betaalbaar!!

Troost je, je hoeft niet perse naar de golfbaan. Je vindt ze overal, ‘zulke’ mannen, alleen dan zonder handschoen…

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Slaap- en waakellende


Verdieping in de nachtelijke midlife-gedragingen op slaap-en waakgebied (…), maken mij een niet onverdienstelijk hobby-somnoloog! Taboe op waakellende is gering en ervaringen worden royaal gedeeld.
De vraag “lekker geslapen?” kan een beerput van narigheid opengooien en dan is het luisterend oor van een ervaringsdeskundige een zegen!
Mijn kennis richt zich vooral op de waakmomenten (… minuten… uren); die maak ik bewust mee. In mijn eenzame, doorwaakte studie-uren richt mijn blik zich op het fenomeen waakellende.
Heb al drie waakfases helder; inzicht in de problematiek is de eerste stap naar oplossingen… toch?

‘Inslaap-stress‘; gevalletje slaap-start-problematiek!
Ter ontspanning en vermaak lees ik voor het slapen. Na een paar bladzijden vallen mijn ogen bijna dicht en is het tijd… om te gaan slapen. Boek weg, bril af en licht uit. Vaak slaap ik na een minuutje in. Tenzij… ‘inslaap-stress’ zich meldt!
Licht uit betekent acúút alle zintuigen op scherp!! Ogen wagenwijd open, hartslag en bloeddruk stijgen en adrenaline bruist; hoe bizar!!
Alles in en aan mij wil bewegen. Restless legs, maar dan all-over the body!
Een kleine, rustige wandeling door huis of tuin kan soelaas bieden!
Dus stuiter ik hoopvol een uurtje rond!

‘Nacht-steek‘ is een volgende, mogelijke fase (en mijn absolute topper)!
Eén van de meer irritante midlife-issues is nachtplassen.
In de gezegende omstandigheid dat luiers nog toekomst zijn, moet ik minimaal één keer m’n bed uit. En nachtplassen is sores!! Droeg een volle blaas niet bij tot een gezonde slaap, een lege blaas is geen garantie voor een enkele reis dromenland.
Terug in bed is mijn lijf volledig zen en slaapklaar, maar in mijn hoofd maalt een woeste brij aan gedachten op volle toeren!! Draai op m’n rug en werk alle yoga-oefeningen-om-het-malen-te-stoppen af.
— mijn geest registreert de slaap-verloren uren! —

Tot slot het ‘Ochtendgloren-gelazer‘.
Lijkt op middernacht-ellende zonder plee bezoek. Om vage redenen ontwaken in de (te) vroege ochtend. Op dit tijdstip analyseer ik mijn houding, door elk ledemaat aandachtig neer te vlijen. En ineens is het daar; ik nestel mij tevreden in de perfécte slaaphouding!!…
Voor twee minuten! Dan kondigt de eerste onvrede zich zeurend aan érgens in mijn lijf. Zuchtend draai ik mij om. Shit, vergeten dat het ‘vapeur-knupke’ aan die kant zit!! Een ouderwetse opvlieger raast vlammend door mijn lijf!! Blussen vergt minimaal één kostbaar nachtelijk uur!
Soms helpt een kop thee met honing, maar meestal ‘zit ik het uit’ om vlak voordat de wekker gaat in diepe slaap te vallen!!

Arme ernstig slaap-gestoorden, die nachtelijks twee of zelfs drie van bovenstaande (of andere) waak-misères hebben! Dan schiet mijn somnologisch inzicht tekort en wordt het tijd voor de professional!
Maar jullie mogen áltijd bellen!!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Verkeersremmers & snipers!

Ooit in een persoonlijk gesprek met onze burgermoeder geklaagd over het gevaar voor de fietsers op de smalle hoofdweg door de stad!
Ik zag dat helemaal verkeerd! “Fietsers hebben een zeer bijzondere functie”, onderwees ze mij, “het zijn verkeersremmers!”… Flabbergasted is de enige uitdrukking die paste bij mijn gevoel! Dus, als fietser ben ik geen verkeersdeelnemer. Nee, ik ben een bewegende verkeersdrempel!
Té flabbergasted miste ik het moment ad rem te reageren (zoals vaker) en de burgermoeder uit te dagen voor een fietstochtje als ‘verkeersremmer’!
Had ze gedacht dat tegenliggers het verschil maken? Dat auto’s rustig achter fietsers blijven rijden tot de weg vrij is en ze royaal kunnen passeren??
Écht niet!

Mocht ik vouwen in mijn broek persen; ze worden eruit gereden! Om niet te worden geschept of om een ongewilde lift op de motorkap te voorkomen, moet ik vlak naast de stoeprand rijden. Zodanig dat een kleine stuurfout desastreuze gevolgen kan hebben! Voor de ‘verkeersremmer’ komt het gevaar dus van twee kanten!

Ik ben er hélemaal klaar mee!! Als ik op de hoofdweg fiets, fiets ik breeduit! Minstens anderhalve meter van de stoeprand!! En als er een auto toetert, steek ik mijn middelvinger op — verbale verwensingen hebben geen zin; toetermans hoort mij niet — en blijf dood-gemoedereerd ‘in de weg’ fietsen! Theoretisch nog steeds ‘verkeersremmer’ maar gevoelsmatig ‘verkeersridder’! Tot nu toe heeft niemand aangifte gedaan van belediging en/of gevaarlijk weggedrag.

Het werkelijke gevaar komt nu uit een andere hoek: de snipers! Het heeft iets te maken met het lengen der dagen, temperatuur en vipes. De eerste knoppen worden lichtgroen, piepkleine blaadjes verdringen de winterkleuren met een waasje belofte van voorjaar.
En ineens zijn ze er: de snipers!! Ze naderen geluidloos, maar met dodelijke snelheid!!


Gister nog. Fiets min of meer op de helft van mijn weghelft en wil afslaan naar links. Het tanende fysiek (blog 10 dec 2016 — toen al… —) maakt goed achterom kijken iets minder betrouwbaar, dus hengel ik tijdig met mijn linkerarm in de door mij gewenste richting! Een vage schaduw flítst mij luid vloekend voorbij; mijn arm op een háár na ontwijkend!!
Voor ik kan reageren is hij 200 meter verder!!!

Witheet kan ik geen kant op met mijn frustratie over zoveel brutaliteit! Een middelvinger schiet tekort (letterlijk) en om nou als een viswijf proberen de afstand te overbruggen met een scheldkanonnade…
Ik ben gedoemd gaar te koken in m’n eigen vet!
Ze zouden verboden moeten worden, de snipers; wielrenners die zonder bel of compassie de maximum snelheid, verkeersregels en basis-hoffelijkheid aan hun laars lappen!!!

Het moet gezegd; een snel opvliegend gemoed in het verkeer is mij niet vreemd!
Voeg daarbij het beduidend kortere lontje, waarmee mijn midlife zich kenmerkt en je hebt een uiterst ontvlambare mix!

— geen punt, ware het niet dat de aantallen Asociale-Aanstekers-in-het-verkeer zich als konijnen vermenigvuldigen —

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Wonderlijk bewust

Wonderlijk is het wel en niet geheel onbewust, die inspiratie voor een verhaal als ik druk met mijn grote hobby bezig ben: huishouden!
Nooit vóórdat ik begin met poetsen. Dán probeer ik uit te vinden hoe wastafels, bad, douche en plee, met de minst mogelijke inspanning blinkend schoon worden.
Wat uiteindelijk betekent dat ik naar de goorste shitzooi grijp!


Dus spray ik, met handschoenen en een zelf gefabriceerd gasmasker van theedoek, alles in met een ontkalkende, ontsmettende én reinigende substantie, samengebracht in één ergonomisch gevormde flacon. Vervolgens open ik ramen en deuren en ontvlucht enige tijd de kwalijke dampen…
Koffiemomentje. Want hoe langer de troep inwerkt, hoe groter de kans dat kalk-, vuil- en bacteriehaarden als door een wonder worden ‘opgelost’!

Tijd om te spoelen! Al rondzwaaiend met de douchekop zie ik vuil en gif in de afvoer verdwijnen. Totaal niet betrokken bij het procedé (en de gevolgen voor milieu ontkennend), zijn dit vaak de momenten voor inspirerende invallen. Voordat prachtige volzinnen kolkend via het putje verdwijnen, leg ik idee en enig kader vast op mijn laptop.
— ontsnappend aan het werk en schuldgevoel —

Steevast volgt na zo’n aanval met chemische wapens een lange, milieubewuste periode.
Gebruik uitsluitend milieuvriendelijke, ecologische producten, werk met blote handen en snuif de natuurlijk frisse geur op.
Dit vereist wel veel ouderwets en intensief schrob- en boenwerk. Druk bezig en met volledige aandacht bij het werk! Hoe zen!

Mijn inspiratie laat het vandaag afweten, maar het uiteindelijke gevoel van goed-bezig-alles-natuurlijk-schoon is dan ook vele malen intenser.

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Cancan

In je midlife wordt decorum van groter belang. Talloze zaken, waar de leeftijd zo zijn tand-des-tijdse invloed op heeft, behoeven aandacht. Strategisch verborgen, onherkenbaar gepimpt, ingesnoerd, ondersteund of anderszins slim aangepast om aftakeling te maskeren.
Praatgroepen of gespecialiseerde hulpverleners in deze materie zijn dun gezaaid, dus autodidacten hebben een voorsprong. Het vergt inzicht; blijf bij je lijf!

Grof verdeeld zijn er drie hoofdgroepen:
1. De onaangetasten: al worden ze 120, er sprankelt een eeuwigdurende jeugdheid tussen de enkele en altijd charme verhogende rimpel. Ze verliezen weinig tot geen decorum en houden zich daar ook niet mee bezig. Ander — jaloersmakend — pluspunt voor deze groep: vrijwel immuun voor overgewicht.
2. De hooghouders; van nature gevoelig voor de tand des tijds. Vanaf hun 30ste voeren ze een niet aflatende strijd tegen verval, die met het stijgen der jaren feller en intenser wordt. En duurder! Niet zelden drijft het hen tot de rand van de financiële afgrond.
3. De laissez fairtjes tot slot hebben de strijd ergens gestaakt of zijn deze nooit aangegaan.

Natuurlijk zijn er tal van ‘tussensoorten’ met één of meerdere combi’s van de hoofdgroepen: een gezichtshuidje van de onaangetaste met een laissez fair hangkont met rimpels.
Of (plastisch) gecorrigeerde kipfilets van de hooghouder die ten koste gingen van gigantische hallux valgussen — of is het halluces valgus? — ;
waarmee de laissez-fair-voeten een ongewilde keuze werden en een nieuwe ‘tussensoort’ een feit.
De ‘aandachtsgebieden’ zijn uiteenlopend en de aanpak evenzo.

Het moge duidelijk zijn: ik behoor tot de tussensoort. De gebiedjes zijn talrijk en divers, net als mijn mate van berusting. Maar het grootste wapen in deze is gratis!! HUMOR!!! Het houdt me op de been! Oók in de strijd tegen verval. Omarm die kalkoen-nek, kipfilet-armen, varkensdijen of andere lubbers en flubbers; laat ze meedelen in de lol!
Je bent méér dan de som der wat-te-wensen-overlaat-gebiedjes.


Vroeg in de ochtend staat ineens de tuinman in de tuin. Ik (nog verre van geschminkt, gekapt of (aan)gekleed) bedenk me geen moment en stap naar buiten in een oud vest, waar heel charmant mijn nachthemd onderuit steekt. Evenals een paar winterharige, bleke en (te)forse benen!
— decorum verlies compleet, dus een lachstuip kriebelt —

Ik pik links en rechts de tippen van mijn ‘jurkje’ op en geef een staaltje cancan ten beste!! Gebruik het trapje naar de tuin om met een flinke uithaal van een bloot linker- en dan rechterbeen naar beneden te dansen. Niet meer piepjong en gelukkig ook gezegend met een gezonde dosis humor, blijft hij grijnzend (en stoer) staan wachten tot ik ben uitgedanst, waarna we een korte bespreking hebben over de snoeiwerkzaamheden.




Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Geheugeninstabiliteit

Geen idee wat de tegenwoordig veel gebruikte term ‘bekkeninstabiliteit’ exact inhoudt.
Behalve dan (in mijn beleving) een wiebelende gang van iemand die voor het eerst op stiletto hakken van 10 centimeter loopt op een ondergrond voor wandelschoenen.


Natuurlijk loop ik achter. Zelf niet bekend met het fenomeen en geen (schoon)dochter in blijde verwachting, waarbij van alle zwangerschapsongemakken bekkeninstabiliteit bovenaan de lijst van ellende staat, heb ik me er ook niet echt in verdiept.
Waar mijn voorstellingsvermogen hierin tekort schiet krijg ik wel volledig beeld wanneer ik ‘instabiliteit’ aan ’geheugen’ koppel!

Ik moest het ‘proeven’, laten walsen over mijn tong, het slurpend inhaleren en zachtjes laten ontsnappen: ‘ge-heu-gen-in-sta-bi-li-teit’
Het klopt gewoon! En het swingt!
Een woord dat de volledige lading dekt, maar toch een vriendelijke afdronk heeft.
Aardappels opgezet en vervolgens het ene klusje na het andere achternalopend in de tuin tot je donkere wolken door het open raam ziet krullen en gelijkertijd de unieke geur van aanbranding ruikt?
Aaach, … éven een momentje van geheugeninstabiliteit.

In het schemergebied van afscheid nemen van je papieren agenda en nog niet volledig ingesteld op digitaal, je geheugen lekker op de proef stellen: “Deze vergeet ik écht niet!!”, nadat je de afspraak drie keer hardop hebt herhaald.
Krijg je een venijnig mailtje van je tandarts dat ze genoodzaakt zijn de kosten van de gebitscontrole door te berekenen, aangezien je nu al voor de derde keer niet bent verschenen!
Licht confronterend momentje… van geheugeninstabiliteit!

Sleutels vergeten? Yeah!! Een G.I.’tje!
Speurend dwalen door de supermarkt voor wat je niet hoefde op te schrijven? Hahááá, G.I.’tje!!
Hete kraan 2 uren laten lopen (… tegen de legionella)? Hihiiii, typisch G.I.’tje!!
Eitjes donkerpaars gekookt? Traláááá, G.I.’tje!!!
Nespresso zonder cupje? ROFL, G.I.’tje!!!!

Ik omarm die kleine wiebelingen in mijn geheugen; het weerhoudt mij van de klaagzang over het achteruitsnellend vermogen tot onthouden met het stijgen der jaren.

Blijven koesteren, die GeheugenInstabiliteitjes!!!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Diepgravend…

Nooit te warm…
luchtgekoeld
Gevoelig opnemend
wat passeert

Welkom duidend
geur en smaak
Behoefte
verkennend

Uiterst voorzichtig
naar binnen
Randje voor randje
onderzoekend

Plat en hard
Zacht, golvend
Taai weerbarstig
Korstig vast

Per vinger
tastend
Welke past
bij wat

Na links volgt rechts
wie weerstaat
de zoektocht
naar verborgen schatten

Eindelijk grip
achter een nagel
Euforisch
oogstend

Aarzeling…
waarheen
in godsnaam nu
de opbrengst?

Vrijpostig
weggeschoten
Of sneaky
opgevroten

De neus…
onuitputtelijke bron
Gênant maar
onweerstaanbaar

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

Ontlading!


Wat ben ik blij dat de vorst voorbij is!! Dat warme, vochtige lucht het land binnendrijft!! Eindelijk verlost!! Verlost van míjn koning-winter-ellende-nummer-één: statische elektriciteit!! Het voorkomen van felle opdonders is een ‘way of live’ geworden.
Niet iedereen heeft er last van, en dat is lastig. Net als bij een zeldzame fobie, snapt een groot deel van mijn omgeving niet waar de pijn zit!! Ondervind dus bitter weinig begrip voor mijn verregaande vermijdings-strategieën; zéker van mijn naasten!
— las dat ‘lijders’ gebukt gaan onder de stress die dit fenomeen met zich meebrengt. Hoe waar, en welk een eenzame lijdensweg! —

Inmiddels ervaringsdeskundig weet ik (naast wíe…) precies wát de heftigste schokken veroorzaakt! Fleece dekens staan met stip op nummer 1!
Licht, zacht, warm, synthetisch, goedkoop, dus populair.
Ook heerlijk als comfortabel nestkleed voor de hond, waarmee ik onze geliefde viervoeter transformeer tot wandelende taser!!
Foute shirts, truien of vesten geven lekker extra lading en in combi met (inmiddels verguisde) Crocs-met-synthetisch-vachtje, wil je een intiem contactmomentje met Fikkie koste wat kost voorkomen. Bedachtzaam loop ik met een grote boog om mijn hond heen naar de kraan voor een glas water… K E T S J É N G !!!
Met een daverend knal ontlaad ik mezelf: “$#%^@%#$!!!”

Op een houten vloer, in een katoenen niemendalletje en blootsvoets, loop je weinig risico. Minder geschikt als outfit voor de supermarkt, dus redelijk ingepakt stap ik in de auto om de voorraden aan te vullen voor het geval ontwrichtende sneeuwstormen het land platleggen.
Stap uit, pak de tas en wil het portier sluiten: F L Á T S!!!
Ik verbijt een aso stroom vervloekingen richting vehikel en knal ‘ladylike’ het portier dicht. Opgelucht vat ik de supermarktkar bij de dikke plastic rand en schrijd door de draaideuren. Alert op handtastelijke tegenliggers en metalen overleef ik de Jumbo. Thuisgekomen laat ik slim de autodeur openstaan en realiseer me te laat dat de voordeurkruk van metaal is:
K L É T S!!!

Alles aan mij is droog en eng. Mijn haar leeft een eigen leven en kleding omvat mij innig;
vonken knetterend pel ik mijzelf ’s avonds laagje voor laagje vrij.

Geraadpleegde adviezen op internet maken normaal leven onmogelijk!
Bedenk zelf buffers en doordachte tactieken, vermijd knuffels en handschudden en doorsta in zelfgekozen isolement de vorstperiode!

Wat een zegen, die regen!!!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!