Filosofie en roken

In ‘mijmeringen’ terug naar een blog uit 2013

Oktober 2013
Filosofie en roken

Elke donderdag mogen we onze geest verruimen in de goede zin des woords. Tijdens de zelfgekozen vorm van ontwikkeling: de filosofieles.
We bannen de dogma’s en onderzoeken vooral voor onszelf de ideeën, welke door grote filosofen vóór ons zijn bedacht.
Enige spirituele inspanning wordt wel van ons verwacht om te komen tot de Liefde voor Wijsheid (alleen échte Liefde verdient een hoofdletter). — het moge duidelijk zijn, Liefde ontstijgt onze liefde voor hond, kat, kanarie, goudvis, schildpad, python of partner —
Gezien onze kritische blik naar maatschappij en mens, zal het vele jaren onderzoek vergen te ontdekken dat in iedere hork een kern van Liefde zit; M en ik gaan ervoor!

Voor het gemak volgen wij een cursus praktische filosofie.
Een vorm waarmee we elementaire filosofische inzichten in het dagelijks leven kunnen gebruiken.
De eerste weerstand (i-rri-ta-tie) waar we mee aan de slag kunnen betreft die enkeling in de (beginners)groep die élke dag braaf zijn ‘stilteoefening’ doet en elke les al openlijk blijk geeft van groei en verlichting.
Wíj zetten niet te hoog in, blij met de ‘pop-ups’. Het o-ja-gevoel, ‘hebben we het hier niet over gehad?’, lijkt in eerste instantie het hoogst haalbare. Maar we gaan ervoor! Proberen de wereld open-minded tegemoet te treden.

Ik deel blijmoedig mijn ervaring dat ik ook vaak níet blij word van mensen die ik tegenkom.
Dit aardt natuurlijk niet in filosofische grond!
Ik heb mijn geest, of een deel daarvan, niet vrijgemaakt van vooroordelen en kan de ander niet open tegemoet treden. Onze tutor duidt wijs en geduldig mijn dwaling.
Ik vraag me in filosofische stilte af of het me ooit gaat lukken.
Hoe ik de relatie met mijn buurman, die steevast wegkijkt als ik hem tegenkom, op een hoger plan moet brengen dan het uiterst bevredigende “Ook goed, lul! Dán niet!”?
Ik oefen — zoveel veiliger — op mijn beleving van de zonsondergang, waarvan ik sowieso geniet.

Naast verlichtende inzichten en heerlijk ‘terug-in-de-schoolbanken-gegiechel’, zijn onmisbare hoogtepunten van de avond, de momenten van bijkletsen met een peuk. Dampend vieren we dat we elkaar na een week weer zien. In de pauze trotseren we kou en regen, jonglerend met koffie, koek en een pafke.
Ook de nabeschouwing vereist roken; minimaal twee.

Hoe anders is het als één van ons (ik meestal niet) tracht te stoppen met roken. Arriveren op het laatste moment, teneinde ‘moeilijke momenten’ te voorkomen. Overwegen om in de pauze binnen te blijven en ons eindelijk min of meer sociaal te mengen in de groep om de les te evalueren. En na afloop constateren dat het te koud is om na te lullen.

Momenteel roken we beiden en is de filosofieles weer leuk!

Jeanette

Oktober 2018: allebei reeds lang gestopt; met zowel roken als filosofie!

Deel met wie je een midlife pleasure momentje gunt! Makkelijk, via onderstaande links!