Vapeurke

Ik geniet van alle horrorverhalen die je hoort als je bent toegetreden tot de orde der ‘midlifers’!! Een veelheid aan typische symptomen; altijd herkenbaar maar toch heel persoonlijk!
Opvliegers blíjven trending!! Er lijkt geen ontkomen aan, maar de beleving is zeer divers!!
Van een nauwelijks waarneembare warmte-ervaring hier en daar tot een ‘outburst’ van hitte, de Vesuvius waardig!

Bij mij zijn de nachten berucht!! Al jarenlang! Zelfs zo lang dat ik in den beginne de oorzaken op een totaal ander vlak zocht! Ik was blij met strenge winters en koele zomers. Je wappert wat, steekt hier en daar een ledemaat buiten het dekbed en de aanval is afgeslagen! Toch was de aard van de aanvallen toen totaal anders dan nu — vroeger was alles beter —

Nu word ik wakker en ervaar hoe porie voor porie zich opent! Kleine roeptoetertjes die mij wreed en geluidloos het begin aankondigen van ‘wéér eentje’. Schijnbaar uit het niets wordt zweet naar buiten geperst. Op onlogische plaatsen. — het hele proces is onlogisch, want van slapen word je niet heet — Mijn getergde lijf protesteert dusdanig, dat er een binnenbrand ontstaat. Een verzengende hitte; een backdraft zonder zuurstof!!

“Je moet erdoorheen!” adviseren de whizzkids van de menopauze. “Je voorál niet verzetten! Laat het over je heen komen!”
Alleen al het dénken aan de bollebozen met hun ongevraagde advies, doet het vuur tot ongekende hitte oplaaien!!

In mijn beleving is de brand het hevigst, wanneer de kans om te vluchten klein is.
In bed, in de rij voor de kassa, tijdens een moeilijk gesprek, een bord hete soep lepelend met gasten zonder empathie of bij het halen van een deadline.
Ik creëer mijn oplossing uit de filosofielessen: de ‘escape sur place’!

Ik ga mezelf aarden! Rustig en bewust ademhalend breng ik de aandacht naar mijn voeten. Voel hoe ze op de grond staan. Ik visualiseer de inwendig-uitslaande brand. Langzaam dwing ik het verterende vuur via mijn voeten de aarde in.
— even zie ik ook smeltende poolkappen, wat acuut een volgende opvlieger doet ontwaken; ik moet blijven focussen!! —
En ziedaar!!! Verlost van een schaduwkantje van mijn midlife, slaap, winkel, praat, eet of werk ik vrolijk verder.

Onlangs realiseerde ik me hoe sterk het ‘tussen de oren’ aspect van mijn opvliegers is.
Hoorde van mijn zus hoe dit fenomeen in het zuiden des lands wordt genoemd: vapeurke!!
Vapéurke!!! Wat een héérlijk woord. Het klinkt sappig, vrolijk, sterk en geeft door de verkleinvorm ook een idee van ‘eefkes’! What the fuck: het stelt gewoon niets voor!
Bij ‘opvlieger’ krijg ik het beeld van verzengende woestheid waartegen je jezelf terdege moet wapenen. Vapeurke klinkt als een frisse lentebries; daar dáns je doorheen!!!

Heb nog wel even een oude betekenis van ‘vapeur’ opgezocht:
… “spanningen in het onderlijf en daaruit ontstaande grillen en kwade luimen,
in het bijzonder bij vrouwen…” … “ook ingebeelde ziekte der dames” …

Het móet een man zijn geweest, die dat bedacht!!
De spontaan ontstane vapeur tijdens het lezen benadert een ouderwetse opvlieger!!!

Sjoddy, Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!