Niet gedacht dat mijn vorige blog al zo snel zou worden gevolgd door weer een ‘opvlieger-gerelateerd’ verhaal.
Alleen nu uit een verrassend andere hoek; zo eentje die alleen bij ervaringsdeskundigen een “O, já!!” momentje geeft.
En dan moet je aan nogal wat voorwaarden voldoen…
Mijn zus zegt altijd: “Wen er maar aan!” als ik weer eens even stoom afblaas over gewrichten die ineens niet meer alleen doen waarvoor ze bedoeld zijn: bewegen!
“Hebben we van Ma’s kant!”, waarna ze vrolijk een opsomming geeft van alle, zich strompelend voortbewegende (vooral vrouwelijke)voorouders van moeders kant.
— Ma was nog gezegend met ‘alleen maar’ 2 nieuwe knieën en artrose vingers die reumatisch oogden! —
“Weet je Oma nog?”
Kan me inderdaad mijn Oma niet zonder stok en stram voortstappend herinneren. Vooral de opstartfase was telkens weer pijnlijk.
Toentertijd nog geen advies om halve marathons te gaan lopen, fietsen of zwemmen om je gewrichten soepel(?) te houden! Bewegen was geen plezier!
Bovendien was het vervangen van de boel nog geen alledaagse oplossing voor versleten onderdelen.
“Tante Dirk had het ook! Oh, en tante Janke dan!! Dat was echt vreselijk!”, schetst zus zonnig het bewegingsmechaniek van Oma’s zussen!
Beide oudtantes liggen iets minder vers in mijn geheugen, maar een beeld van voortwervelende bejaarden heb ik ook niet!
Bejaard werden ze overigens wel allemaal, de meesten hóógbejaard!
Maar heel oud worden met tanende fysiekjes is voor mij een schrikbeeld!
Dus maak ik gebruik van de mogelijkheden op medisch vlak!
Even kort:
Staar aan beide ogen (erfelijk?): opgelost.
Rechter knie die regelmatig één stand verkoos, wanneer ik dat even niet kon gebruiken: opgelost (met halve nieuwe; overigens geen halve prijs)
Twee halluxen valgus: in één keer aangepakt (twee voor de prijs van één)
— Mijn zus loopt overigens ‘ingreeps-gewijs’ iets voor, maar is ook iets ouder —
Praat jullie nu gelijk maar even helemaal bij, hebben we het ‘rondje fysiek’ weer voor lange tijd gehad!
Nieuwste tanende gewricht is mijn linker enkel. Draagt niet gelijk bij aan een ‘evenwichtig gangwerk’, dus aanpakken.
Podoloog zag nog even geen oplossing en adviseerde beoordeling door specialist.
Omdat ik hoop op een bonus als trouwe klant, naar de voet-en-enkel specialist in de Bergman kliniek.
— Echt even een uitje!! Met een stralend zonnetje zoevend door de polder, me verbazend over de verkeersdrukte in coronatijd!! —
Diagnose: artrose enkelgewricht. Nog niet compleet, maar veroorzaakt wel een chronische ontsteking, waardoor het gewricht dik en pijnlijk is.
Eerste plan van aanpak: cortisone-injectie.
En kijk daar: de HORMOMEN!!
“Goed mogelijk dat u opvliegers krijgt!”…
Pfffffffffff…
Jeanette
Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook
4 reacties
Naar het reactie formulier
Och lieve hemel Jeannette, wat vervelend zeg….En naar de Bergman kliniek. Altijd gedacht dat ze daar handelden in nieuwe heupen en knieën. Dat ze ook in enkels doen?? En hormoonpreparaten inspuiten? Ja….dat verklaart de opvliegers…..maar ohhhhh nu heb je aan de bovenkant en onderkant malheur….Ik wens je heel veel succes en echt…….ik leef met je mee. Zoals jij het weer met humor beschrijft…..super…..
Ooohhh, zoo herkenbaar! ?
Heb natuurlijk mn rug gebroken (4 mnd geleden) dus niet heel vlug, maar oh zo stijf en krakkemikkig soms! Ben ik ook nog de jongste vh stel! Roep ook altijd: “zit in de familie”.. zei Rob ook altijd, weet je nog?.. de huisfysiotherapeut?…?
?
Leuk hoor al die kwalen als je ouder wordt,maar alle nadelen heb ook zo z,n voordelen zou Cruif wel zeggen,
krijg je nog eens aandacht !!!
Vast niet blij mee Jeanette, kan ik me ook voorstellen, zo’n spuit in je enkel. Tja… en die opvliegers is natuurlijk een probleem, niet leuk voor jou. Maar aan de andere kant… Schiphol zou er blij mee zijn.