In de afgelopen jaren honderden woorden of korte zinnetjes opgeschreven als aanloopje/reminder voor een nieuwe blog.
Veel daarvan zijn blijven ‘hangen’, omdat er iets nóg actueler gebeurde wat onmiddellijk verslag vroeg.
Af en toe, als de tijd erg dringt, of mijn nieuwste verhaal diepgaander onderzoek vraagt, grijp ik terug naar mijn tiparchiefje.
Tiparchiefje klinkt ‘very organized’, maar is verdeeld over laptop, pc, iPad en telefoon. Dus inmiddels een wirwar van archiefjes, elkaar soms overlappend.
De afgelopen dagen archiefjes doorgespit; tijd- en inspiratiegebrek vroegen erom.
Maar met de archiefjes is het als met die honderden foto’s, die je ooit, in geval van een gebroken been, zou inplakken. Maar waarbij je steevast verzandt in het eindeloos bladeren door herinneringen!!
Kwam woorden tegen, waarbij ik geen enkele passende emotie (meer) heb. Of hilarische fragmenten, maar niet overeenkomend in (leef)tijd of jaargetijde.
Maar ook woorden, die geen énkel beeld meer oproepen… weggezakt in de ‘archiefjes’ van mijn geheugen.
Paar voorbeeldjes uit mijn tiparchiefje:
“stront aan de knikker” — ok, ik heb beeld, maar daar blijft het bij
“synchrone leegte” — geen idééé! Of dit op mij slaat met iemand anders, of juist op anderen. In het eerste geval best triest, in geval van anderen: mooi omschreven!
“wintervet” — bijna weer actueel
“oud van dag/afvoerputje — blijft zeker ‘in de pen zitten’
“rups met territorium drift”
“tekort aan Nederlandse zaaddonoren. Nieuwe song: ‘geef mij nu je zaad, ik geef je er …… voor terug! Geef mij nu je zaahaahaahaad, ik geef je er …… voor terug”
“monogaam 1”
“monogaam 2” — je zou toch zeggen dat (ik) hier iets mee moet.
Maar om na “monogaam 1” zonder toelichting, ook nog een “monogaam 2” op de plank te leggen, roept vragen op over mijn ‘staat van zijn’ op dat moment…
“Weemoed? Of onvervalste midlife gerelateerde depressie?? sentimenteel en dwaas, niet oud…” — voel iets aankomen
En zo verstreek de tijd en werd ‘geen foto geplakt’
Ach, je hebt van die dagen…
Jeanette
Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook
3 reacties
Ha Jeanette, daar ben ik weer eens en lees ik weer je blog. Tiiden hawwe tiiden. Ja, stront aan de knikker is een mooie en maak daar maar een mooi verhaal van. Wel inspirerend…vooral die zaaaaaaaaahaaad donor. Geef je zaad en ik geef je er iets voor terug….Vogelzaad, zang zaad etc…….
Misschien een cursus archiveren? Alle foto’s per vakantie in een mapje, eventueel met notities zodat je op een later tijdstip een boekje kunt samenstellen van de leukste prentjes en de rest weggooien want dat is alleen maat ballast. Zo nu heb je een begin voor de wintermaanden.??
Author
Nu het ‘gebroken been’ nog…