Eén mensenjaar is zeven hondenjaren zeggen ze en gezien het verschil in groeispurten in de eerste jaren, is dat aannemelijk.
Dat andere levensritme is duidelijk; terwijl het mensenkind zich de eerste maanden van luier naar luier drinkt, slaapt en blèrt, dartelt een pup na een paar weken vrolijk rond, verkent de wereld met al z’n zintuigen en leert per dag honderd nieuwe dingen.
Sommige wezentjes leven een heel leven in één dag, terwijl andere met gemak een eeuw bestaan.
Het is zó iets van ‘ons mensen’, om leven in tijd te vatten en er een oordeel aan te hangen.
Nu mijn relatie met de ouwe peer zich heeft verdiept tot innig contact de afgelopen tijd, wil ik weten hoe oud ik ben in perenjaren.
Zijn bestaansleeftijd van 100+ is gemeten naar menselijke maatstaf.
Denk dat Peer zo rond zijn vijfentwintigste de puberleeftijd bereikte en de sapstromen hem naar ongekende hoogten stuwden!
De meeste bomen groeien maar een paar maanden per jaar in de lengte en worden elk jaar een beetje dikker.
Dus Peer viert zijn verjaardag niet elk mensenjaar, maar houdt er een geheel eigen jaartelling op na!
— viert trouwens ook op ingetogen, eigen wijze zijn verjaringen (verjaarringen) —
Ik vermoed dat ik in perenjaren ergens tegen de veertig hang!
Mijn reiken naar de hemel duurde (gelukkig) aanmerkelijk korter, maar de ‘diktegroei’ is een dingetje om rekening mee te houden…
— mijn ‘jaarringen’ zeggen meer over leefstijl dan over leeftijd —
Ik zag hem grijnzen toen ik ‘gekrukt’ de tuin in kwam!
“Tanend fysiekje??”, vroeg hij fnuikend, “Nu al??”
“Ben solidair!”, wees ik hem terecht.
Nadat hij z’n kop vervaarlijk had laten hangen na storm ‘Eunice’ zijn we toch een reddingsoperatie gestart; zijn kop verlicht door het amputeren van z’n zwaarste kopzorgen en zijn opgetrokken wortels goed ingestopt met vruchtbare aarde.
We zijn gezamenlijk aan het revalideren! Hij neemt daarvoor zijn tijd, terwijl ik niet kan wachten om de krukken weg te donderen!
Wat een rijkdom, zo’n wijze Ouwe Peer! Hoef ‘m maar aan te kijken om alles weer even in perspectief te zien en m’n leeftijd te relativeren tot wat het is...
Jeanette
Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook
6 reacties
Naar het reactie formulier
Relatief denken is 80% van de truc!
Author
Ergens zit die hardnekkige 20% dwars…
Wat bijzonder om zo’n oude boom in de tuin te hebben. Wij waren afgelopen weekend in de buurt van Ootmarsum en kwamen daar 1 van de oudste bomen van Nederland tegen.
Quercus robur (zomereik), bijgenaamd Kroezenboom, Fleringen (Ov), omvang
710 cm, hoogte 16 meter, leeftijd 400 jaar
De boom werd gestut met een ijzeren pen. Er staat nu een hek omheen. Er lag een vrouw op de grond te mediteren. En het was een bijzonder prettige sfeer/energie om daar even te vertoeven. Wat heeft zo’n boom al veel meegemaakt. Vele stormen overleefd en nu ten dienst van allen die zich willen laven aan deze oer oude energie. Jullie oude peer wordt gekoesterd en gevoed…en brengt door zijn/haar aanwezigheid rijkdom…
Mooi verhaal Jeannette
Author
Wat prachtig, om zo’n oude zomereik tegen te komen op je trip! Denk dat zulke bomen zeldzaam zijn in Nederland!
Wanneer komt je boek uit van al die leuke verhalen….
Author
Wat een compliment! Dank!
Denk er wel eens over, maar ben (te) kritisch; boekwaardigheid is een hoge drempel!