Zwevend stuk

Geregeld pruttel ik in huiselijke kring, dat ik alles achter ieders kont moet opruimen. Het wegwerken van allerlei achterblijfselen van anderen veroorzaakt op z’n minst irritatie!
Én gekoesterd zelfmedelijden omdat niemand mijn zooi opruimt.
Maar een liefdevol aanbod míjn bulten te ruimen, wijs ik resoluut af. In zelfgecreëerde chaos zit nog enig systeem, wat volledig wordt verstoord door goedbedoelde bemoeienis van anderen.
Zo ‘leven’ mijn bulten altijd het langst!

Op de zaak is dat anders. Daar ontferm ik me niet over andermans bureau. Tegen de tijd dat ze onzichtbaar zijn voor de buitenwereld, komt vanzelf het besef dat zooi vereenzamend werkt.
In tegenstelling tot huiselijke troep, is bij zakelijke zooi de bestemming soms vaag. Vreemd genoeg belandt dit altijd op mijn bureau. Op mijn vraag “Wie heeft dit hier neergelegd?” wordt zelden geantwoord. Plots is iedereen druk bezig met z’n persoonlijke sores; alsof ineens het eigen paadje nodig moet worden geveegd.

Braaf maak ik een rondje met het ‘zwevende’ stuk. Als ik iedereen heb gevraagd of ze iets herkennen en alleen maar ontkennende antwoorden heb gekregen, meld ik luid en duidelijk: “Ok, cóntainer!” (bit bitchy…)
Afhankelijk van de waarde, meldt de eigenaar zich alsnog met een bedeesd “Ik wist niet waar ik het anders neer moest leggen!”
Om te voorkomen dat mijn hoekje het putje wordt en ik de verstopte afvoer, dump ik het stuk genadeloos terug bij de vervuiler.

– Niet gehinderd door valse kuisheid kan ik heel wat hebben. Met jarenlang voornamelijk mannelijke collega’s is platte humor af en toe mij niet vreemd.
En ook iets minder vrouwvriendelijke opmerkingen kan ik relativeren in het licht van de verstandelijke vermogens van de boodschapper –
Toch, vanmorgen was ik even flabbergasted!!
Dit keer was het een ‘zakenrelatie’ die, enigszins ongemakkelijk, het zwevende stuk op mijn bureau neervlijde! Daarbij licht blozend stamelend: “Euh, tja, ………… dit is nog voor de mannen, maar ik zie ze even niet!”

Als het stuk zó confronterend dicht bij het gedroomde ideaalbeeld van vrouwelijke vormen komt, ga ik geen rondje maken. Dan haak ik wijselijk ff af!
Zonder verder commentaar heb ik het ‘relatiegeschenk’ op een ander bureau gelegd.

Jeanette

Deel dit verhaal heel gemakkelijk via onderstaande links