Webgeshopt


Vanwege mijn winkelweerzin, hangt de kast vol retro kleding.
Gekocht in het gulden tijdperk en erg 2017. Voor zover nog passend…
Want naast een keur aan retro, grote keus uit ‘als-ik-er-straks-weer-inpas’!
— waarbij ‘straks’ meerdere decennia kan bestrijken —

Maar hoop doet leven. En (goed) leven doet groeien; voorlopig hangt het er prima.

Áls ik dan ga winkelen, wil ik een breed aanbod. Zodat ik me slechts één keer in de ellende van eindeloos zoeken en passen hoef te storten.
Mijn nauwelijks bedwingbare haast om de winkel te ontvluchten staat loodrecht op mijn gebrek aan smaak. Het is mij niet gegeven om in één oogopslag de rekken te scannen op passende kleding in de juiste kleur en in gedachten de combi’s te visualiseren.
Dus verlaat ik de winkel uren later met tassen vol kleding, waarvan de helft waarschijnlijk nog jaren gelabeld in de kast hangt; geduldig wachtend op een volgend klere-leven.

Webshoppen zou de ultieme oplossing zijn. Met m’n voeten op tafel en onder het genot van een drankje, complete outfits uitzoeken die de volgende dag thuis worden afgeleverd! Ik doe mijn best hoor, maar blijf twijfelen over maat, pasvorm, kleur en draagbaarheid.
De winkeljuffrouw ontbreekt, dus ben ik hopeloos overgeleverd aan mijn eigen tekortkomingen. Gelukkig beschikt mijn vriendin R wél over alle benodigde gaven, dus app ik foto na foto met de vraag of dit een ‘do’ of een ‘don’t’ is.
Onmiddellijk vuurt ze terug met een keur aan ‘do’s’ plús advies over mogelijke combi’s met wat ik al heb; zij kent mijn klerenkast beter dan ik!

Blij en vol verwachting pak ik de bestelling een dag later uit. Eenmaal geconfronteerd met de keuzes, steekt de twijfel opnieuw de kop op.
Vóór en tijdens het passen valt het merendeel alsnog af.
Weifelend over een tragisch restje roep ik opnieuw R’s hulp in.
App een soort selfie van het resultaat, non-verbaal één boodschap uitstralend: “Pfff, dit is het óók niet… toch??”

Uiteindelijk blijft slechts een paar laarsjes over, waar ik min of meer blij van word! Enigszins krap, draag ik ze even binnenshuis om de volgende dag te beslissen: houden of ook retour.
Slecht plan! Tijdens het braden laat een gehaktbal zich moeilijk keren en plopt eigenzinnig terug op de verkeerde kant!
Vet gutst over de rand van de pan en een flinke lading jus zuigt zich tevreden in mijn nieuwe, nog onbehandelde laarsje…

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!

3 reacties

  1. Shoppen, idd een bron van ergernis. Ik heb ook nog kleding in de kast hangen met het kaartje er nog aan. Een mooi pakje, 1 maat te klein, maar wie weet….
    Alleen shop ik nooit kleding via internet, ik moet voelen hoe het stofje is? Dus soms een paar uur ergernis in de paskamer ?

  2. ? zo herkenbaar…. Ik kan zelf een webshop beginnen, de labels hangen idd nog aan alle “wanne be’s” die het toch niet waren ?
    Ik shop ook liever in the real world, want idd ik moet het stofje voelen!
    Bij iets van mijn gading, sla ik dan wel weer door… neem er gelijk maar 2 van, in verschillende kleuren, overblijfsel van een onverwerkt trauma. (Een super mooie, perfect passende broek, waarmee ik bleef haken op kniehoogte # verpest door winkelhaak en natuurlijk geen tweede exemplaar meer van te koop ?)
    Dus…. bij interesse, mijn shop is open, diverse artikelen in 2 kleuren….

  3. Je hebt toch ook van die plastic hoesjes die je over de schoenen kunt doen ?

Laat een reactie achter op Sandra Reactie annuleren

Your email address will not be published.