Takkeleed en hoop!

Ineens zie ik hem zitten. Een prachtige, subtiel behaarde mot, met wit lijf en vleugels waarvan de randen rondom even in bruine verf zijn getipt en die prachtig afsteken bij het witte midden. Hij zit op het raam van de deur naar buiten.
Kan hem dus zowel van onder (binnen) als van boven (buiten) bewonderen.
Voor je het weet neemt zo’n wondertje de vleugels en moet ik putten uit mijn eerste indrukken. Race naar binnen om mijn mobieltje te halen.
Normale stand: knip, knip, knip, onderkant.
Macro: knip, knip, knip, onderkant van heul dichtbij!
Standje Pro: knip, knip, knip, onderkant.
Zelfde ritueel, maar nu sta ik buiten en leg de bovenkant vast; mot blijft onverstoorbaar zitten.

eigen foto ‘exoot’

Ben ervan overtuigd dat ik een ‘exoot’ op m’n raam heb zitten; nooit eerder gezien, dus het moet van ver komen. Buiten de stad? De provincie? Of misschien zelfs buiten Nederland?
Overweeg om paar foto’s op facebook te plaatsen met verzoek om identificatie van dit wit/bruine wezentje.
Er zitten een paar natuurvorsers in mijn contacten.
Wellicht spoeden zij zich in mijn richting teneinde met profi camera’s het exootje vast te leggen om later enthousiast te delen met andere vlinderfielen.
Onderbuikgevoel volgend besluit ik toch een eerste verkenningsvlucht op internet; stel dat het een huis-tuin-en-keuken-exootje is?

Het eerste wat ik lees is dat deze ‘vlinder’ niet in vlinderboekjes staat. Een paar regels verder lees ik dat iemand “blij is geen buxus te hebben, na het spotten van… (jawel!!) de buxusmot!”
Daarna volgt het ene na het andere horrorverhaal over volledige verwoeste buxushagen en ben ik ineens niet meer zo blij met een excootje op het raam!
Want een exoot is het zeker. Hij/zij komt uit Azië en is waarschijnlijk met import van buxus (dus ook een exoot) meegekomen naar Europa.
Nu is de buxus geen excessieve woekeraar. Meestal staan ze vierkant gekapt in rijtjes rond een kruidentuintje. Of vorm-gesnoeid tot pauwen, kippen, egels of konijnen! Ben zelf niet zo buxus-minded.

Er is echter één uitzondering: ons buxusboompje ‘Buxusje’!!
Zoon P zat op de basisschool en kreeg een ieniemienie buxusje in een potje mee naar huis. Door de jaren heen kreeg buxus af en toe een groter potje, maar een echte groeispurt bleef uit. Uiteindelijk heb ik hem in onze laissez faire tuin gezet met de boodschap dat ie het nu zelf moest doen.
Ik had Buxusje geen groter plezier kunnen doen!! Binnen de kortste keren werd hij een reuze buxusbol!! Hij wringt zich stoer tussen buur-struiken en neemt mij die enkele rigoureuze knipbeurt helemaal niet kwalijk!
Zolang ik hem maar niet in vorm dwing!
Buxusje is een soort groen familielid geworden, waarmee we al veel verleden delen. Buxusje is een beetje heilig!!

Nu wordt Buxusje dus bedreigd!! Door een exoot waarvoor niet eens een klinkende naam is bedacht; hij vreet buxus, dus heet ie buxusmot.
Ik spoed mij naar Buxusje en zie gelijk danig verwoeste takken!
“Kútmot!” scheld ik de mot verrot die nog steeds op het raam geplakt zit.
Ten onrechte, want het leed aan Buxusje is veroorzaakt door de rupsen van die kutmot. Licht panikerend Google ik opnieuw advies:

“Hoe kom ik van mijn buxusmot af?”

Buxusje’s aangedane
gebiedjes

Boswachter Frans Kapteyns geeft tips:
Knip op plekken waar veel buxusmotten zitten de struik een beetje kaal. Dan kan de koolmees goed bij de rupsen. De koolmees vindt de motten en rupsen een lekker maaltje, dus die eet ze graag op.
En ook naaktslakken lusten de buxus-etende monstertjes maar al te graag. Haal de naaktslakken op andere plekken in je tuin weg. Zet ze vervolgens bij je haag weer neer.
Maar de beste tip is volgens Frans om de buxusmotten er ouderwets met de hand uit te plukken. Eén voor één. En dan moet je ze natuurlijk niet op de grond laten vallen, maar aan de vogels voeren. Dan weet je zeker dat ze niet meer terugkomen.

Okééé… heb een gloeiende hekel aan naaktslakken!
— dat gevoel als je met blote voet (per ongeluk) eentje plet… —
Nu moet ik ze zoeken, oppakken(!!) en transporteren naar Buxusje!!
En, waar het de hele zomer wemelde van de (naakt)slakken die rond het huis slijmden, zijn ze nu niet te vinden. Hier en daar een baby-huisjes-slak, die ik dan met grote zorg in het bedreigde struikje plaats.
Ik knip ruimte tussen de takken voor de mezen, maar die zitten mij wazig aan te kijken en vragen zich af waarom ik geen volle ‘pindakaas’ pot ophang!

Leg ze uit dat ze die moeten verdienen met oppeuzelen van buxusmotrupsen.
Maar het is oktober! Misschien slim om op te zoeken hoe de cyclus van pop tot mot verloopt en wanneer het rupsengebroed rondwaart.
In een, in dit geval zeldzaam moment van verhelderend inzicht, vraag ik mij af hoe ‘laissez fair’ ik bezig ben.
Buxusje is verminkt, maar de gezonde takken zijn nog steeds in de meerderheid! En zelfs op de aangevreten sprietjes vormen zich, in prachtig nieuwgroen, kleine blaadjes!!

Buxusje’s veerkracht
in beeld

Ik vertrouw voorlopig op Buxusje’s veerkracht en spreek hem nu en dan bemoedigend toe.
Waar ik nog wel over pieker zijn bolletjes die aan de takken hangen, maar waarvan ik de herkomst niet kan achterhalen. Heb het idee dat het poepjes zijn, maar uit welk gat? Rups of slak?? Leg het graag aan jullie voor!

Keuteltjes?
En zo ja, van wie?

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook

9 reacties

Naar het reactie formulier

  1. In ieder geval geen slakkenpoep. Ik vrees dat het rupsjes zijn van de mot die zich inkapselen voor de winter om dan in het voorjaar de rest van je buxus op te eten. Onze buren hebben lange tijd de rupsjes gevangen en aan hun kippen gevoerd. Helaas de strijd uiteindelijk toch verloren. Maar de mot blijft mooi om te zien!

    1. Misschien is stofzuigen dan een optie?? 🤔

      1. Haha, op een mottig verzoek krijg je mottige tips 😁 Ik zat ook aan stofzuigen te denken…dan wel een pantykousje om / in de zuigbuis ( mondstuk) kun je het mottig monstergebroed evt uitstrooien op de voedertafel of in het vuur ☠

  2. Aaaaaarghhhhhhhhhh

  3. Wat een lastig mot verhaal Jeanette. Aan mij heb je werkelijk niks. Knap vervelend zeg. Ik hoorde meerdere verhalen over deze exoot…brrrrr

    1. Wel dichtbij… 😉

  4. Hey lieve Jeanette, wat een schitterende blog over een prachtig mooie MOT(nee, helaas géén vlinder) Je bent er mooi klaar mee als je Buxus in je tuin hebt, wat een vieze bedoening!! Het verhaal over Buxusje is erg schattig!
    Ik geloof dat iedereen wel giga veel van die vieze kleefslakken in zijn tuin had, maar die hoef je écht niet met je handen op te pakken hoor(Brrr), ik had voor Simon een vleestang bij de Action gekocht en dat werkte prima om die glibberbeesten op te pakken, in een emmertje te doen en 100 mtr verder weer te dumpen voor hun vrijheid,
    mischien een tip voor volgend jaar…….

  5. Als je buxus last van mot heeft
    Is hij niet meer helemaal gezond
    Hij heeft extra voeding nodig
    Zo lang je dat niet geeft zal je last blijven houden van deze mooie mot
    Uit eindelijk is de mot mooi hij ruimt op wat niet hier hoort
    En daar na zal hij zelf ook verdwijnen

    1. Goeie tip! Buxusje heeft tekorten! Naast stofzuigen ga ik ‘m ook verwennen!

Laat een reactie achter op Jeanette Reactie annuleren

Your email address will not be published.