Het zijn vruchtbare tijden voor mijn laissez fair tuin! Verrassingen steken hun kop op in onverwachtse hoeken. Teleurstellend is de onwil van het gecultiveerde spul uit het tuincentrum. Na een jaar houden ze het voor gezien en laten zich overwoekeren; van de meeste vind ik niets terug. Verworden tot compost voor de laissez-fair-die-hards! Ik laat het nog even, want ook de vogels maken dankbaar gebruik van de wildernis, waar ze hun nesten kunnen verstoppen en het nageslacht in gepaste privacy kunnen grootbrengen.
Laissez fair betekent ook dat de opbrengst aan fruit en vruchten wordt gedeeld met wat in de tuin leeft aan vliegend spul. — Trouwens ooit wel in een vlaag van egoïsme de druif afgedekt met een net; spreeuwen hadden familie en vrienden uitgenodigd om toch vooral bij ons het feestmaal te genieten. Maar nadat ik een jonge gulzigaard die met zijn tong (!) vastzat in het net, met chirurgische precisie moest bevrijden, heb ik het net voorgoed verbannen en genoegen genomen met de helft van de druivenoogst —
Toch heb ik momenteel een ernstig verschil van mening met de merels in onze tuin. Elk jaar zorgen de rode bessenstruiken voor een fruitig tussendoortje of heerlijke nagerechtjes. Dit voorjaar beloofde rijke bloei een overvloedige opbrengst! En ja, nu sieren vele trosjes lichtgroene besjes de struiken! Leuk, leuk! En met dit aantal zonuren hebben we straks heerlijk dikke, roodgekleurde bessen! Langzaam wordt echter een uitgekiende vorm van diefstal duidelijk…
Geen tak is helemaal kaal, maar strategisch doordacht wordt hier en daar een groen besje gepikt!! Merel zit nu nog in de laisser-ook-wat-voor-jou-fase, maar dat is mogelijk een kwestie van smaak; besjes zijn nog niet rijp!
Dit wordt geen evenredig verdeelde oogst. Zover ben ik nu al! Dus moet ik ingrijpen. Geheel tegen mijn principes. Ik ga voor een schrikbewind. Span draden en op strategische punten wikkel ik daar alu-folie om met wat losgeknipte uiteinden. Als de zon schijnt flikkert alles en met wind beweegt en ritselt het. Ik heb de stand van zaken vastgelegd en zal dagelijks steekproefsgewijs controle uitvoeren op het aantal besjes per takje.
De merel bekijkt mijn activiteiten meewarig vanaf een tak en bedenkt zijn volgende vernuftige strategie!
Jeanette
Volg/like Midlife Pleasures nu ook op facebook
Deel dit verhaal makkelijk met anderen via onderstaande links
2 reacties
Ik vrees, dat het voor jou straks toch besjes uit de winkel worden ?
Hier hebben wij de aardbeienplanten. Nou, ze mogen het hebben ? Ik ben altijd te laat. De hondjes plukken zo nu en dan ook iets, en ik haal de aardbeien maar braaf bij de plaatselijke kweker.?