Om praktisch redenen 2

Yes!
30 januari tikt ons tweede jaar als echte-lieden af en gaan we door voor jaar 3!!
30 november 2019 deelde ik in deel 1 http://www.midlifepleasures.nl/alledag/om-praktische-redenen/ onze drieste plannen voor een huwelijk in meest afgeslankte vorm en in datzelfde blog werden die plannen even driest van tafel geveegd.
30-1-2020 was het dan echt zover. Meest afgeslankte vorm ingewisseld voor een opgelegd max aantal gasten. Corona hijgde in onze nek en de eerste maatregelen een feit.

Je kunt bij ons toch spreken van een lockdownhuwelijk. Gelukkig hebben we járen droog geoefend en konden we een stootje hebben.
Twee jaar verder, hoppend van lockdown naar lockdown. Onlangs te horen gekregen dat weer een heleboel wél mag; alle restricties brachten niet meer waarop gehoopt werd en de protesten werden luider en luider! Terecht!
Kregen we een ooit hartverzakking van besmettingscijfers van wel twáálufduizend, nu weten we dat 70.000 een schatting is en waarschijnlijk aan de lage kant. Ach, het is ‘maar’ omikron.  
— alsof we ooit eerder in ons leven wisten hoe een tig keer gemuteerd virus heette —
Willen terug naar normaal, maar niet meer naar normaal van drie kleffe kussen.
En anderhalve meter is soms best lekker voor je personal space en voorkomt in veel gevallen ongewenste handen, voeten(of erger) aan je borsten of op je kont.

Bij het ‘loslaten’ van coronamaatregelen heb ik beeld.
Mensen schuimbekkend, briesend en stampvoetend in de startblokken.
Telefoon in de hand, volop reserverend in restaurant, theater of bioscoop; wég uit huis, eindelijk!
Intussen boekt iedereen vakanties naar sneeuw of zon; in ieder geval wég uit Nederland, eindelijk.
Gelukkig konden we al eerder kappen, pimpen, manicuren of plat voor een ander contactberoep. We kunnen weer strak op pad.
Het blijft ellebogenwerk, de ruimte is schaars. Niemand snapt nog een reet van die enkele wél geldende maatregel, vrije interpretatie viert hoogtij.

Of ons huwelijk ook coronasleets werd, weet ik niet. Zowel de huwelijkse staat als corona is nog maar twee jaar oud.
Probeer nog steeds licht onwennig wat het beste bekt: “mijn man” of “mijn partner”; het klinkt sowieso bezitterig.
We varen nog steeds af en toe aan, dansen tijdens het koken, liggen dubbel van het lachen of blijven hangen in ons (on)gelijk. En betrappen onszelf op enige bezadiging.
— wellicht toch corona-moe …—
Het wordt gewoon tijd voor onze huwelijksreis!! Het door vrienden en familie ingelegde reiskapitaal zal inmiddels toch fiks gerendeerd hebben. Misschien kunnen we het reisdoel wel verleggen naar verder… wég, eindelijk!

Wel benieuwd of ik een kleine, doch romantische attentie krijg op ‘onze’ huwelijksverjaardag!
Y is trouw lezer van mijn blog en de winkels zijn weer open…

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook