Lente en essentie…

Kwamen de eekhoorn en de gaai wel aan hun winterrust toe en is er überhaupt ‘gewinterslaapt’ door egels , hazelmuizen en hommels?
Vertrekt er, behalve naar zon hunkerende pensionado’s, nog wel iets naar het warme zuiden of blijven alle trekvogels hier halfslachtig hangen omdat de temperatuur (die wel) best aangenaam is?

De natuur roert zich al weer volop. Overal gloort de lente en is de drift tot voortbestaan hoorbaar en zichtbaar. Door de tuin slenterend moet ik oppassen niet te worden gescalpeerd door merelmannen die elkaar nietsontziend najagen! De specht test de hardheid van de bomen en roffelt alvast eens een dreigend deuntje. Overal klinkt roep en zang.
Het aantal mezen is niet te tellen; de eikenprocessierups maakt hier geen schijn van kans!! (wellicht ook door het ontbreken van eiken…)
Zodra ik het vogelvoer tevoorschijn haal, wemelt het van de tuinvogels.

Er dansen wolkjes muggen en torren, wormen en kevers ritselen door het dorre blad. Krokus, narcis, kerstroos en tulp steken hun koppen boven het maaiveld uit om zich uit te vouwen tot korte pracht. In bomen en struiken barsten bladknoppen — realiseer me dat ik (als bijna elk jaar) te laat ben voor het betere snoeiwerk; laissez-faire ook nu de natuur! —
Onkruid blijft niet achter en tart mijn voorstellingsvermogen van wéér alles overwoekerend kommer-groen.
Maar wat heb ik dit nodig, die nieuwe start van zorgeloos leven in het nu!

Ik ploeter op laarzen door het gras, en de klei sopt onder mijn voeten.
Mijn haren staan rechtop in windkracht veel, wat erbij schijnt te horen de laatste weken. Worden stormen leuker als ze een naam hebben?
Of kun je je ongenoegen over zoveel natuurgeweld makkelijker richten op een Dennis of een Ellen?
En hoewel ik zelden last heb van een winterdepressie of tob over donkere dagen, wordt zelfs mij die eindeloze reeks van slecht-weer-shit soms teveel. Niet in de laatste plaats aangewakkerd door het onderliggend commentaar, dat wij met z’n allen verantwoordelijk zijn voor het tempo waarin het klimaat veranderd!

Rampscenario’s volgen elkaar op, oorzaken bedacht en oplossingen afgedwongen. Ambitieuze doelstellingen keer op keer aangepast.
Het aantal klimaatdeskundigen is nooit zo groot geweest en voorgestelde, absoluut noodzakelijke maatregelen volgen elkaar op, al dan niet tegenstrijdig!!
Jaja, ik weet het, er moet nog veel (meer) veranderen en ik sta ervoor open.
Maar als je voorwaarts trekt en niet eerst kijkt naar wat je spoor veroorzaakt, kun je straks niet meer terug!

Daarom geniet ik het hier en nu in mijn tuin, waar de essentie van leven wordt teruggebracht naar slapen, eten, drinken en voortplanten!

Even weg van de wetenschap dat onze ‘beschaving’ toch langzaam in duigen valt, met als ultieme Apocalyps:
de breuk tussen André Hazes en Bridget Maasland!!

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook

2 reacties

  1. Ja……we krijgen letterlijk en figuurlijk heel wat over ons heen……stortbuien, nieuws wat angst aanwakkert en grijze dagen. Wel langere dagen weliswaar. Gisteren had ik een vrije dag en op naar het Rijsterbos, waar nu een wandelpad naast het bos, dwars door de weilanden gaat. De zon scheen ‘S ochtends en er waaide een rustig briesje……genieten dus. Ik kijk geen journaal meer. Mocht er echt iets aan de hand zijn dan hoor of lees ik het wel in de koppen van de krant…….Ik heb mij voorgenomen staande te blijven in deze chaotische tijd en niet met alle winden mee te waaien.

  2. Weer heerlijk om te lezen. Ik denk dat de natuur ons meer zekerheid bied als de “beschaving”, zolang we maar van onverwachte afwisselingen houden.

Laat een reactie achter op Sjoukje Reactie annuleren

Your email address will not be published.