Duurzaam

Per ongeluk twee stokbroden gekocht, terwijl (altijd al) één meer dan genoeg is.
Dus staat zo’n stukje bakkerstechniek stoer rechtop hard te worden.
“Weggooien kan altijd nog!” denk ik dan, en hak er, door het uiteinde van de stok stevig op het aanrecht te slaan, een stukje vanaf.

Voor de vogels!! Het eerste stuk wat ik neerleg is binnen twee tellen meegenomen door een kraai en dus blijft het kleine spul, zoals meesjes, mussen, winterkoninkjes, tjiftjafs, merels en zelfs de twee torteltjes beteuterd achter. Opnieuw met forse spierkracht een stuk afgebroken; nu slim verstopt voor de brutalen.

Terwijl talloze hummeltjes noest (maar tevergeefs) hakken in het brood, houden de rovers zich op afstand. Wachtend op het moment dat de prooi wordt achtergelaten. En ja hoor, onmiddellijk peuteren ze het stokbrood uit de verstopplek en nemen opnieuw de wieken met mijn goeie intentie. 

Dus besluit ik tot duurzaamheid in de keuken: paneermeel maken van oud brood.
Zet de oven op ‘warm’ en laat het stokbrood een halfuurtje ontvochten.
Als ik me úren later mijn voortvarend plan voor een duurzame wereld herinner, kan ik alvast één conclusie trekken: geheugenincontinentie en duurzaamheid is niet de gelukkigste combi…  

Onze oven is een oersterke energievreter uit de jaren 60 – toen energielabels nog niet waren uitgevonden – en de beoogde duurzaamheid met het verwerken van teveel gekocht brood tot paneermeel, is compleet teniet gedaan door mijn vergeetachtigheid.

Zwaar gebukt onder wat ik allemaal móet om milieu-verantwoord te kopen, te koken, te eten, te wassen, te drogen, te isoleren, te ontgassen, te scheiden, te schijten, te reizen, kortom te léven… krijg ik plots enorme behoefte tot ont-moeten!! 

Misschien heel klein beginnen met m’n eigen duurzaamheid voordat ik me stort op het wereldse behoud van wat ons nog rest. 

Jeanette

Deel met wie je dit Midlife Pleasure momentje gunt!
Heel gemakkelijk via onderstaande links!