Betalen voor sprookjes; goedgelovig onnozel!

Ik wéét dat het niet kan: met de pasta uit één potje het door de jaren aangekoekte vet in je oven zonder bloed, zweet en tranen verwijderen.
Koekenpannen, waar je straffeloos met een hamer in kunt slaan en dan nog zonder vet je eieren bakken.
De wónderbra, zonder beugels maar met precies voldoende steun en die zó lekker zit dat je er in kunt slapen!!!
Pluizenborstels die álle haren in no time opvegen van je bank, broek of bed en die je met een bijgeleverd vernuftig opvangbakje ‘afveegt’!
Ik weet het, ik wéét het, en toch heb ik ‘m nu besteld, de pluizenborstel.
Twee jaar geleden had ik voorgoed genezen moeten zijn, toen ik met open ogen mijn kop in de marketing-galg stak; met De Wonderbra…

Aangeschaft omdat het volledig overeenkwam met mijn idee van dé ideale bh! Eindelijk verlost van die idiote beugels, die me altijd doen denken aan de stalen hoepels waarmee ik groene planten in toom houd. Verlost van de banden die bubbels veroorzaken waar ze niet moeten zitten. Verlost van het dwingende advies van de verkoopster dat ik, voor een optimaal effect, te kleine confectie- en cupmaat moet nemen!! — hoe dat optimale effect er dan vanuit verschillende visies uit moet zien, vraagt om een aparte blog —
Maar wauw, een bh die alles perfect op z’n plek houdt, een indrukwekkend decolleté geeft en waar je ook nog in kunt chillen!! Ik ben volledig ‘om’ en bestel!! Twee maten groter, want “ze vallen klein!”, volgens de geraadpleegde callcenter-Truus.

Zo klein, dat ik me met ingehouden adem in zo’n XXXL bustehouder moet worstelen, me ondertussen bezorgd afvragend hoe ik er in godsnaam ooit weer uitkom! Als een soort slangenmens golf ik in de ‘wonderbra’! En ja hoor, ze blijven op hun plaats, net als de rest van mij!! Als een soort ingeblikte ridder uit de middeleeuwen, buig ik krakend voorover om mijn decolleté te beoordelen. Worstelend om ruimte, zwoegen mijn borsten zich naar het licht, resulterend in een indrukwekkende spleet, die een dubbel D doet vermoeden.
Ik spring voorzichtig op en neer, om de geschiktheid tijdens het sporten te testen. Normaal bewegen blijkt onmogelijk! Wanhopig probeer ik te ademen! Tevergeefs!! Ik moet eruit!!!!

Een lichte paniek neemt bezit van mij. Het gekochte product mag retour als het niet past. Maar wel heel en in de oorspronkelijke verpakking. Dus ‘de schaar erin’ is geen optie om mezelf en mijn voorgevel(tje) te bevrijden. In een moment van verhelderende zelfkennis constateer ik dat het geen optie is om het geval naar beneden toe af te stropen, want dan moet ik behalve mijn schouders ook nog een vrij brede heuppartij slechten.
Nee, ik moet via dezelfde weg terug; bovenlangs! Inademen door de neus en langzaam en lang uitblazen door de mond. Het lukt me om mijn vingers om de onderste rand van het keurslijf te wurmen en het, voordat ik opnieuw naar adem snak, over mijn borsten te krijgen.

Opgelucht over deze bevrijdingsactie zakken ze weer in hun oorspronkelijke, vrije staat terug op mijn maag. Nu de rest nog! Stukje bij beetje ontdoe ik mij van de wonderbra! Zelden heb ik mij meer gerealiseerd hoe heerlijk het is om vrij te kunnen ademen. Weer een illusie armer, maar mijn oorspronkelijke status koesterend, pak ik het adembenemende kledingstuk in om het retour te sturen. Natuurlijk heb ik drie keer moeten bellen voordat ik drie maanden later mijn geld terugkrijg, maar dat neem ik graag voor lief!

Gniffelend stel ik mij voor hoe in deze periode talloze vergelijkbare worstelingen plaatsvinden. Elders, waar goedgelovige onnozelen zich verliezen in ademloze decolletés!

Jeanette

Delen is leuk! En makkelijk, via onderstaande links!